Gelukkig maar
Mijn jonge duiven presteren elk jaar enorm.
Het klinkt opschepperig, ik weet het, maar dat moet U me vergeven. De bedoeling is niet te pochen maar ik moet iets kwijt en dat kan niet zonder te wijzen op die prestaties.
Wat ik kwijt wil?
Met die duiven werd tijdens het vliegseizoen weinig of niet gereden!
Ik hoor van liefhebbers en lees van mensen die schrijven maar zelf niet met duiven spelen dat je goed spelen met jongen vandaag de dag kunt vergeten als je die niet heel veel wegbrengt. En toch gaat het zonder!
Weliswaar zijn er liefhebbers die goed met jongen spelen die daarmee 'rijden' maar... anderen vliegen even hard met duiven die niet getraind worden, soms hebben die niet eens een auto.
En we mogen blij zijn dat dat zo is.
Want mocht het zijn dat goed spelen alleen maar zou kunnen met duiven die veelvuldig getraind worden dan zou dat een dramatische ontwikkeling zijn.
Dan zou het jonge duivenspel een kwestie worden van nog meer tijd, een verzorger, misschien zelfs een aanhangwagen en heel veel benzine.
MISSCHIEN STOPPEN
En dat zou mensen er wel eens toe kunnen bewegen alleen nog met oude te spelen. Je moet er toch niet aan denken.
Gepould wordt er niet (meer) dus daarvoor hoef je het niet te doen en om wat bekers of kampioenschappen?
Daarvoor al die moeite?
Daarvoor zovaak al die duiven pakken?
Zovaak er mee op stap?
Er zoveel uren in steken?
Je moet er inderdaad niet aan denken. Heel het jonge duivenspel zou er mee opgeblazen worden. Alsof de sport al niet belastend genoeg is.
Mensen die er lol aan beleven zo vaak heen en weer te karren met een auto vol duiven moeten dat zelf weten.
Maar mensen die niet goed spelen hoeven zich niet de vraag te stellen of dat komt omdat ze er niet mee op stap gaan.
GEEN ZIN
Als de duiven niet gezond zijn baat kwaliteit niet en veelvuldig trainen evenmin.
Mogelijk duw je ze in een nog dieper dal.
En als ze wèl vorm hebben zie ik het evenmin zitten.
Het laatste jaar dat op het huidige adres met jongen gespeeld werd hadden wij twee erg zware halve fondvluchten. Warm en tegenwind en blijkens de uitslag hadden mijn duiven vorm.
Maar hoe ze ook hadden afgezien, hoe diep ze ook gegaan waren, de dag na de vlucht vlogen ze weer spontaan een uur of langer.
Wat dat betreft verbaas ik me er soms toch over waartoe jonge duiven in staat zijn.
Als weduwnaars 500 kilometer of meer gevlogen hebben bij zwaar weer zitten ze soms tot de volgende dag voor pampus om van uitbundig trainen maar te zwijgen.
Niets van dat bij jongen in vorm.
Ik heb allesbehalve fondduiven en daarom misschien dat ik die jonge duivenvlucht van Chateauroux van enkele jaren terug nog goed herinner.
De duiven kwamen 's avonds aan en de dag na de vlucht trainden ze alsof er niets gebeurd was. Zou het zin hebben om duiven die spontaan zo uitbundig en langdurig trainen weg te brengen?
WEL ZIN
Waarin ik wel geloof is duiven trainen die langere tijd, zeg maar twee weken, stil zaten.
Wij speelden twee weken voor Orleans uit Etampes. De week ertussen een vlucht van kortere afstand.
Vroeger werd er niet aan gedacht om de duiven die naar Orleans moesten de week voordien te spelen, die moesten 'rusten'.
Die opvatting is achterhaald. Overigens heb ik nooit in dat rusten voor een vlucht als Orleans geloofd.
Notities leerden me dat over het algemeen minder gepresteerd werd met jonge duiven die langere tijd stil zaten.
Duiven op nest is uiteraard een ander verhaal.
Die vliegen niet zoals gescheiden duiven doen en die zou je weg kunnen brengen, al is het alleen maar om overtollig vet kwijt te raken, ze op het ideale vlieggewicht te brengen.
EVENVEEL EFFECT
Ik had het over duiven met of zonder vorm.
Maar wat als ze gewoon gezond zijn? Niet meer of niet minder?
Dan verplicht ik ze tot vliegen door ze op te jagen.
Ooit was ik op bezoek bij Martin 'dHondt destijds misschien Belgisch jonge duivenspecialist nummer èèn
Hoe ik ook mijn best deed iets speciaals te ontdekken, alles leek er gewoon.
Tenzij misschien dat er erg veel stro op de hokken lag.
De 'specialist' merkte mijn verbazing.
'Daar ligt mijn geheim wapen' glimlachte hij en wees naar een bal voor de hokken.
Ik heb ook een bal, èn een bezem, èn een katapult èn een handdoek èn een deur die ik hard dicht kan klappen.
Ik heb die om duiven die gewoon gezond zijn, geen vorm hebben maar ook niet ziek zijn te doen vliegen.
Want training is ook niet iets om mee te spotten.
Ook nestspelers als Klak en duivinnenspecialisten in België doen hun duiven vliegen.
Zelfs zijn er weduwschapspelers die (terug) hun toevlucht nemen tot de vlag.
Als men duiven verplicht tot vliegen zal men merken dat dat aanvankelijk wat moeizaam gaat.
Maar geleidelijk wordt dat beter. Tot de dag aanbreekt dat je geen bal, bezem, katapult of knal meer nodig hebt.
VERSCHIL
En als duiven vorm hebben, als je die niet op hoeft te jagen omdat ze uit zichzelf flink en langdurig trainen zal men merken dat die ANDERS vliegen.
Die stormen het hok uit, maken geen rondjes.
Als je de ramen geopend hebt en je je omdraait mag je ze niet meer zien. Ze mogen geen ronde gemaakt hebben, moeten als een streep vertrokken zijn.
Soms zie ik zulke duiven die zoveel vorm hebben vliegen.
Nijdig en hard en dan vraag ik me af van wie die zijn.
Want die man is DE man in het weekend dat volgt.
Dat duiven in vorm vaak ook erg hoog vliegen, hoger dan andere, heeft misschien te maken met zuivere luchtwegen en ijlere lucht op grotere hoogte.
Het 'kladje' lijkt dan zò klein dat de liefhebber zich afvraagt:
'Zijn dat àl mijn duiven? Heb ik er niet meer?'
Verder heb ik het idee dat wanneer abnormaal veel duiven (vooral jongen) zich kwetsen dat met vorm te maken heeft.
Door de snedigheid waarmee ze vliegen lijken de draden een groter gevaar.
Duiven die amper trainen omdat ze bijvoorbeeld te vet zijn of elke vorm missen zullen niet tegen draden aanknallen.
SAMENVATTEND
Het is bekend dat intensief trainen in Amerika en Zuid Afrika bijvoorbeeld vruchten afwerpt. Maar daar zijn de omstandigheden anders.
Ik ben er ook van overtuigd dat rijden met jongen in vorm niet hoeft vanwege volgend voorval:
Op een dag verloor ik er aantal van het hok, duiven waarmee ik al aan het spelen was.
Enkele dagen nadien kreeg ik van twee bericht.
Op 25 kilometer afstand waren ze tegen een draad geknald.
Als duiven in vorm meer dan 25 van huis trekken stel ik me vragen bij de zin die op 20 kilometer van huis los te laten...
Van v d Hoek, die zijn duiven in de lucht kende omdat daar zo veel grijzen bij zaten, las ik ooit een soortgelijk verhaal.
Die was met zijn eerste ronde op stap gegaan, zette zich met zijn mandje langs de weg waar hij... zijn tweede ronde over zag komen.
'Wat zit ik hier in 's hemelsnaam te doen?' ging het door hem heen. En Arie was iemand die niet alleen goed over duiven kon schrijven.