Ga direct naar de inhoud.

Zomer 2021 (1 sept 2021)

Het duivenseizoen 2021 is ‘in full swing’ wat we zien aan de enorme hoeveelheid uitslagen in kranten en op sites. Er komt geen eind aan. Overdreven? Natuurlijk. Zwaar overdreven zelfs. Met name drie fondvluchten op een enkel weekend, met soms vluchten met geen 100 km verschil? En halfvolle wagens die achter elkaar Frankrijk in rijden? Duivensportidioterie in al haar glorie. Geld over de balk smijten in een hobby die al duur genoeg is. Maar organisatoren van concoursen en vervoerders die elkaar de hand reiken is niet des Belgisch.  

 WAANZIN
Overigens nergens toffer met duiven spelen dan daar. De ongemakken neem je er dan maar bij zou je zeggen, tot het te gek wordt. Vitessevluchten met nog slechts twee, drie of hooguit vijf deelnemende liefhebbers en geen 50 duiven in concours? Je zou schrikken als je wist hoe veel het er zijn. Maar wat wil je ook met de volgende mogelijkheden in volle seizoen:

-Quievrain  (oude, jrl. Jongen).

-Noyon ook drie maal.

-Hafo ook drie maal.

Plus kleine fond en mogelijk zelfs twee maal grote fond met vaak weer de jaarlingen apart. Bij de bond beseffen sommigen ook dat er iets moet gebeuren maar probleem is dat een groot deel van de liefhebbers twee vitessevluchten op een weekend niet los wil laten. In een krimpende sport is die overdaad gewoon niet te verdedigen. Het zijn zelfs de fondspelers zelf die vragen om minder.

 LAPPEN
Zitten sommige met hun jongen in juni al ‘op’ de HaFo, anderen zijn dan (nog) aan het lappen. Tientallen keren met de jongen op pad gaan, zoals sommigen doen, lijkt  wat overdreven. Anderzijds kan je goed spelen helemaal vergeten als je geen werk maakt van opleren. Ik lees/hoor ook wel eens over die superkampioenen die onklopbaar zijn met jongen die, zo zeggen ze toch, nooit gelapt waren. Ik denk dat het geen superkampioenen zijn, maar super leugenaars. Met jongen die het hok uit stormen en een uur of langer weg blijven om dan in uiteen gereten groepjes met hangende vleugels terug te keren mag je zeker minder rijden. Voor zulke zijn afstanden van 3 of 5 km ook zinloos.

Ook verder rijden dan 25 km lijkt mij verloren moeite. Er zijn volop liefhebbers die het spel met jongen tot kunst verheven hebben die nooit verder gaan. In dit blad zie je trouwens regelmatig foto’s van krasse 80-ers die fantastisch presteren met weinig duiven en van wie bekend is dat ze geen lange tripjes (meer) maken.

 OVERDREVEN?
Natuurlijk mag je het nut van lappen ook niet bagatelliseren.  Gedegen lappen is een absolute must als je de allereerste vluchtjes uit wilt blinken. Dat geldt ook voor vluchten met oude in het najaar. Daarop worden steeds meer duivinnen op nest gespeeld, in België vooral op de Nationals. Met die nestduiven meerdere keren per week rijden lijkt een must.  

Sterspelers als Jan v d Pasch, Rik Hermans, Jelle Roziers, Falco Ebben, Henri van Doorn, Eugene Stabel, Maarten Huijsmans enz hebben daar ook nooit een geheim van gemaakt. Van vedetten als Willy Daniels en Roger Thijs weet ik het niet. De uitzondering op de regel misschien?

 OPPASSEN
Onze ‘721’ is een goede. Won meerdere eerste tegen grote deelname, een keer zelfs met 8 minuten voorsprong in Overkoepeling ZAV - Grensverbond tegen meer dan 2.000 duiven. Eind mei echter begon de motor te haperen. Normaal stormt ze voor de dagelijkse training het hok uit, maar al enkele dagen was het geen ‘stormen’ meer, maar gezapig naar buiten vliegen, waarbij ze soms ook nog even het dak aan tikte alvorens op te vliegen. Naar medicijnen grijpen doe ik niet gauw: ‘Thuis houden’, zei ik tegen Roger en dat hielp. Al snel trainde ze als vanouds, maar nu kregen we een ander probleem: Enkele weken niet gespeeld en met zulke heb ik slechte ervaringen. Ze werd dan maar twee keer met de jongen gelapt, ging voor port mee naar Quievrain en het vervolg zien we wel. Wat ik vooral wil zeggen is dit: pas op met duiven die lange tijd niet gespeeld werden.   ***

 ONE EYE COLD
Je kunt er bijna vergif op in nemen maar al gauw is het op veel hokken weer hetzelfde liedje: Veel jonge duiven met een oog half dicht. Een donkerder hok helpt, maar verder? Houd je centen op zak. Telkens als ik hoorde over een middel dat zou helpen werd dat aangeschaft en uit geprobeerd. Maar geen druppel, spuit of zalf mocht baten. Ook de duurste oogzalven hadden geen enkel effect. We hebben het over een virale infectie die razendsnel door een hok en ook duivenwagen raast. Als je pech hebt kan tot meer dan 50% besmet raken. Met kwaliteit of weerstand heeft het niets te maken. Zoals ook de sterkste mensen geveld kunnen worden door een kwaal als het tegen zit. 

VERBAZINGWEKKEND
Vreemd toch hoeveel onwetendheid er nog is in een tijd met social media, FB, internet. Want nog altijd hoor je mensen zeggen ‘verloren duiven haal ik niet terug, daar kan je toch niets meer mee doen’. En dat terwijl er ontelbare voorbeelden zijn van echte supers, Nationale Asduiven zelfs, die als jong van het dak of een onnozel leervluchtje verloren gingen. Soms zelfs meerdere keren. Als je plotseling een pak jongen mist heeft dat dus weinig met kwaliteit te maken. Was het maar waar.

 ADENO ROTA PMV POKKEN ENZ  
Combi entingen wordt steeds meer een trend. Nu de farmaceutische industrie hier de belangstelling in duivensport zo goed als verloren heeft komen landen als Tsjechie en Polen naar voor. Het begon met entstof uit Polen tegen pokken.  Nu is er entstof uit Oost Europa waarmee men tegen meerdere infecties tegelijk kan enten. Pokken, paramyxo, Rota, paratyfus, Adeno, Herpes.   Je hoort veel goeds over die combi entingen maar niet van iedereen. Vooral de entstof tegen Adeno zou nog haperen. Met de kennis van nu denk ik dat het te vroeg is om te oordelen of te juichen. Geen Adeno na een enting bewijst niets. Misschien waren ze zonder enting ook gevrijwaard gebleven.

 VERSCHILLEND
Prima duiven die dagen te laat volkomen ontredderd terug kwamen, wie had er nooit mee te maken.  Of met zulke nog iets valt aan te vangen verschilt van duif tot duif. Veel hangt af van het tempo waarin ze herstellen en terug op gewicht komen. Gebeurt dat redelijk snel dan kunnen ze de draad weer op pikken. Komen ze te moeizaam of helemaal niet terug op gewicht, blijft het vlees te lang te blauw houdt zulke in de gaten bij het dagelijkse trainen. Gaan ze telkens als laatste het hok uit en vallen ze als eerste weer terug op het dak?

De geringste twijfel is al te veel om duiven in te manden. Thuis houden zulke, hoe goed ze eerder ook waren.

****
De 721 zou dit jaar tegen grote deelname nog enkele 1e prijzen winnen om dan jammerlijk verloren te gaan op een vlucht die weliswaar zwaar was maar waarop geen duiven verloren gingen. Zelfs geen jongen.