Interessant (12-07-23)
De een zal het niets interesseren, de ander is enthousiast. Ik heb het over het gedrag van onze duiven op weg naar huis.
‘Waar zou mijn ‘goede blauwe’ nu zitten?’ of iets in die geest vroegen wij, duivensporters, ons al af sinds we met duiven spelen.
Die vraag hoeven we ons niet meer te stellen.
Want ook wij konden profiteren van de vorderingen die de wetenschap maakte en kunnen duiven nu perfect volgen. Hun locatie, koers, snelheid, vlieghoogte, eventuele pauzes, duur ervan enzovoorts.
Alles dankzij die zogenaamde gps ringen.
Ze zijn niet goedkoop maar de (‘leer?’)gierige Nederlanders stoeien er al langer mee, recentelijk gevolgd door een enkele Belg.
Michel Beekman, een Nederlander die zich al jaren in deze materie verdiept, is een van de mensen die ons op de hoogte houden van hun bevindingen met die ‘gps chips’. Een mens wordt daar niet dommer van.
NAAR HET WESTEN
De duiven volgen levert een schat aan informatie op. Wat vooral schrikken was? Te zien hoezeer bijna alle duiven op hun thuisreis naar het westen afwijken.
Soms al gauw na de lossing.
Koen, een Antwerpse fondspeler, die dit jaar voor het eerst enkele van zijn duiven volgt, moet ook geschrokken zijn toen hij zag hoe zijn duiven van Bourges huiswaarts waren gevlogen. Met een wijde boog over Vlaanderen. Toegegeven, daar stond de wind ook naar, maar toch.
Zaterdag 10 juni hadden we weer eens prachtig weer. Wel warm en de wind pal uit het oosten. Weinig duiven haalden de 1.200 mpm. Toch knalden er enkelen met een snelheid van ruim 1.900 mpm, de Noordzee op.
LICHT OP DE ZAAK?
Ik schreef eens een artikel met als kop ‘het mysterie van de ZO wind.’
Daarin noemde ik wat hele en halve rampvluchten met data en al en vroeg me af hoe te verklaren dat het steeds met Zuidoostenwind was. Het gebeurde te vaak om van toeval te kunnen spreken.
‘Vervuilde lucht uit het Ruhrgebied’ was een redelijk zinnige verklaring.
Of heeft die wetenschapper uit het midden oosten gelijk als hij beweert dat duiven instinctmatig die richting kiezen waar water is?
Naar het westen afwijken met daarbij opgeteld ook nog een wind uit zuidoostelijke richtingen lijkt een dodelijke combinatie die mogelijk (!) die veelbesproken verliezen verklaart. Met de nadruk op mogelijk.
Daarom lijkt het af te raden met zuidoostenwind te lossen op de westenlijn. De vele duiven die dan landen op boten, boorplatforms of in Engeland zijn dienaangaande veelbetekenend.
AAN HUIS
Uiteraard kan je met die chips ook de aan huis trainende duiven volgen.
Zo kreeg ik verleden jaar een ‘track’ (spoor hoe een duif vloog) die ik niet kon geloven. Die gaf aan dat duiven in hun dagelijkse training soms tot 100 km. ver vliegen. Heen en terug dus 200 km. Toegegeven jongen en soms ook duivinnen in bloedvorm kunnen 2,5 uur weg blijven om dan afgemat terug te komen. Maar 100 km. weg trekken?
Ergens moest iets fout zijn gegaan. Dacht ik. Tot ik nadien dezelfde informatie kreeg maar nu van andere bron.
Maar lang zal het niet duren voor we meer weten. Hoe meer mensen zich verdiepen in deze materie hoe meer feiten boven komen drijven.
HOOG EN SNEL
Sommige duiven vliegen ook verbazingwekkend hoog en met periodes ook snel.
2,100 mpm of meer terwijl andere een gebruikelijke 1.300 mpm vliegen van eenzelfde concours. Die verschillen, afhankelijk van de luchtlaag waarin duiven zich bevinden, zijn overigens al langer bekend.
In mijn jonge jaren vlogen er bijna tien maal zo veel duiven als nu; op vliegdagen (toen zondag) fascinerend om naar te kijken. Halve dagen of langer zag je duiven over komen en soms groepjes die als het ware over elkaar heen schoven.
Omdat ze op verschillende hoogtes vlogen met verschillende snelheden.
‘Op een andere hoogte gevlogen’ verklaart m.i. ook de mysterieuze voorsprongzeges die je soms ziet bij wind mee.
Alleen ‘met wind mee’ want met tegenwind vliegen ze allemaal even hoog. Of beter even laag. En dus even snel.
Of op de meest gunstige hoogte vliegen toeval is of een eigenschap van goede duiven? Ik gok op het eerste.
RUST
Frappant is ook hoeveel duiven er op hun thuisreis (even) bij gaan zitten. Amper te geloven maar een gebruiker van die chips komt aan 15% tot 20%. Dat kan een kwartier of langer zijn maar ook in tijd te verwaarlozen.
Dat laatste als de hoogte (even) nul is, maar de duif toch nog snelheid maakt net boven een wateroppervlak. Waarschijnlijk nemen ze, al scherend over het water, een slokje.
HINDER
Wel LIJKT het er op, dus dit is geen aanname, dat duiven gehinderd worden door die extra chip van 5 gram.
Dat mag je toch wel denken als van 40 duiven die een gps ring om kregen er slechts 2 op de uitslag komen.
Hoewel het natuurlijk niet onmogelijk is dat de liefhebbers, al is het onbewust, alleen hun mindere duiven zo’n gps ring om doen.
En dan zijn geen van de verkregen gegevens representatief. Waarschijnlijk zijn het ook die mindere duiven die vaker gaan zitten en de grootste omweg maken.
HAVEN
Koen, die ten noorden van Antwerpen woont, stelde nog iets vast. Niet een keer maar zo vaak dat je niet meer van toeval kan spreken: Zijn duiven vliegen met een boog om de haven van Antwerpen heen. Rechts er om heen of links. Maar er niet over. Dat ze met name in Zeeland het water over steken waar dat het smalst weten we, maar een haven ontwijken? Vreemd!
EN VERDER
Soms halen duiven de raarste Capriolen uit. Als je ze lapt vliegen ze bijvoorbeeld huiswaarts om bijna thuis straal door te vliegen of een andere richting uit.
Iets wat je trouwens ook ziet bij duiven die van een vlucht komen. Omdat de kuddedieren (want dat zijn duiven) niet uit de klad kunnen of durven?
BRAVE NEW WORLD
Van China is bekend dat de overheid er alles en iedereen controleert. Ik hoorde daar eens een Chinese student over. Zelf vond ze het best. Het interesseerde haar gewoon niet. Mij deed het denken aan het boek Brave New World van Huxley. Het was verplichte leesstof voor mijn studenten. Elke vrijheid of individualiteit wordt uit gebannen. Die gps ringen lijken mij ook wat beangstigend. Niet voor ons maar voor de vervoerders.
Die tonen immers ook wanneer, waar en hoe lang ze stoppen. Hoe laat de wagens op de losplaats aankomen, dus hoe lang duiven kunnen rusten.
Tegenwoordig kan je, als je daar een paar centen voor over hebt, ook zien wanneer de sportgenoten klokken. Tof? Hmm. Voor sommigen misschien. Ik zit er niet op te wachten, erger nog, ik wil het niet weten. Elk ‘zijn meug’ zeker?