Ga direct naar de inhoud.

Taboes doorbroken

Verleden week schreef ik dat aan veel zaken in duivensport geen touw vast te knopen is. In deze bijdrage worden, wat voor velen waarheden als koeien zijn, aan het wankelen gebracht.

Zo vroeg me een vooraanstaand wetenschapper die geobsedeerd is door duiven waarom zo veel liefhebbers na de vlucht elektrolyten aan hun duiven geven.

'Sommige (!) dierenartsen adviseren dat om vochtverlies op te vangen' antwoordde ik. Zoals boeren dat doen als hun koeien aan de schijterij staan.

'Grote flauwe kul en zonde van de centen' zei hij en legde uit waarom.

 

ZELFS SCHADELIJK

Vochtverlies bij duiven is een heel ander verhaal dan bij mensen of andere dieren.    

Die verliezen vocht door zweten maar bij duiven gebeurt dat door in en uitademen.

Dat was me bekend maar niet dat je met elektrolyten niets bereikte.

Liefhebbers die na de vlucht elektrolyten geven en toch goed spelen hebben geluk volgens hem omdat ze dat hooguit 2 dagen doen, anders zou het wel eens schadelijk kunnen zijn.

Wel zou het mogelijk zijn dat duiven baat hebben bij elektrolyten VOOR de vlucht maar zelfs dat is twijfelachtig.

'Elektrolyten na de vlucht dus vergeten?' vroeg ik hem.

'Met 100% zekerheid' zei die, er aan toevoegend 'het vakmanschap van dierenartsen die anders beweren moet je niet serieus nemen, zeker niet als ze dat spul zelf verkopen.'

Ik legde zijn idee'n voor aan andere 'geleerden' en' ?

Die konden niet anders dan hem gelijk geven.

Omdat de wetenschapper kennelijk goed weet waarover hij praat vroeg ik of ik zijn mening mocht weten over een ander onderwerp.

De schat vond het geen probleem.

 

PARATYFUS

Men moet weten dat ik mijn duiven 'sinds mensenheugenis' in het najaar kuur met Altabactine of iets daaraan verwant (zoals parastop) om eventuele kiemen van paratyfus op te ruimen.

En niet alleen ik: Talloze kampioenen doen dat, sommigen zelfs 2 keer per jaar.

Dat was hem bekend maar ook hier vond hij dat we er naast zaten.

'Duiven die paratyfus hebben moeten behandeld worden. Het zal weinig kwaad kunnen maar ook zo'n zogenaamde blinde voorbehoedende behandeling aan ogenschijnlijk gezonde duiven is wetenschappelijk kul' beweert onze prof.

En een spuit tegen paratyfus om te boosteren zoals sommigen zouden doen vond hij

helemaal van de pot gerukt.

Ben benieuwd hoe hard spelende dierenartsen als Marien, Ally, Herbots en tegenwoordig ook van Rompay, Schroeder en anderen er over denken.

 

DUIVINNEN

Kleine fondvluchten met tegenwind zouden het domein van de weduwnaars zijn terwijl duivinnen beter uit de verf komen bij onregelmatig weer, als jonge duif en op overnachtvluchten.

Zo luidde de algemene opvatting.

Twee jaar terug schreef ik dat we die maar gauw moesten herzien en ik wees op Nederlandse vluchten waar het eerder uitzondering was dat DOFFERS wonnen. Nu lijkt Belgie te volgen.

Verbazingwekkend hoe duivinnen steeds meer de lakens uitdelen, tot zelfs op Nationaal vlak toe.

Slimme Jef van Winkel had dat al gauw in die gaten. Die speelde ooit dubbel weduwschap (doffers en duivinnen) maar hij is er van af gestapt. De duivinnen waren dermate superieur dat hij geen doffers meer speelt.

 

REALITEIT

Het beeld van duivinnen die makkelijker winnen zou nog versterkt worden als er evenveel duivinnen ingemand zouden worden als doffers!

Maar misschien komt dat nog.

In Mexico en Argentini' met name speelt men al geen doffers meer.

Trouwens, het beeld van volle manden weduwnaars en restmandjes duivinnen is ook hier verleden tijd.

Er komt steeds meer evenwicht en het zou me niet verbazen als er nog eens een tijd komt dat we voornamelijk met duivinnen spelen.

De duivinnen dubbeling was er om 'het zwakke geslacht' te beschermen tegen het weduwnaarsgeweld. Nu stelt zich soms de vraag wie de weduwnaars beschermt tegen de duivinnen!

Wat kampioenen als Luc van Mechelen, Rik Cools, v d Wouwer, Geerinckx, en v Winkel betreft mag de concurrentie met doffers blijven spelen.

Zo kreeg onlangs een provinciale overwinnaar een reportage in dit blad.

'En het straffe was dat het een duivin was' meldde de reporter.

Ik vond het helemaal niet straf, integendeel.

 

HOKKEN

Dat de invloed van het hokklimaat op de vorm enorm is weten we.

Daarom dat een zusterblad (Duifke Lacht) reportages opluistert met foto's van de verluchting van een hok en perfectionisten als Duitsers er veel aandacht aan besteden.

Sommigen regelen die zelfs met peperdure kunstmatige afzuiginstallaties.

Anderen laten kenners (of wat daar voor door gaat) naar hun hokken komen kijken om te zien of de verluchting deugt en eventueel adviezen te geven.

Een hoog zadeldak, liefst met Boomse pannen, zou de formule zijn om een hok te krijgen dat goed verlucht is.

De slechtste hokken zouden die zijn met eternieten golfplaten.

Ik denk daar al lange tijd anders over.

'Als ik nieuwe hokken moest zetten legde ik daar simpelweg golfplaten op' zei ik eens tegen een sportgenoot. 'En die mogen bijna plat liggen.'

Hij kwam niet bij van het lachen.

Maar toch' Vanaf toen ging hij letten op hokken van winnaars en kampioenen.

Nu lacht hij niet meer.

Hokken moeten goed zijn, klaar.

Maar bestudeer hokken waarop goed gespeeld wordt en je ziet dat die op verschillende wijzen goed kunnen zijn.

 

SPAREN?

Veelbelovende jongen tijdig in houden om ze niet te kraken is nog zo'n dogma.

Maar let eens op veel winnaars?

Dat zijn jaarling duivinnen die als jong duchtig gespeeld werden .

Kortom, wat in duivensport vandaag waar is kan morgen achterhaald zijn.

'Gerst is goud' beweert de ene kampioen, de andere al even grote kampioen vindt het vergif.

Nu begrijpt U waarom over duiven schrijven zo moeilijk is en het deugd doet als je soms in het gelijk wordt gesteld.

Zo schreef ik vaker dat onwaarschijnlijke voorsprongzeges niet behaald worden bij tegenwind maar bij wind mee.

Zaterdag 29 mei was zo'n dag. Zowel in Nederland als in Belgie vlogen duiven minuten vooruit.

Het heeft te maken met vliegen onder verschillende omstandigheden, lees hoogten.

Weerkundigen weten hoe de windsnelheden op verschillende hoogten kunnen vari'ren.

Afgaande op de vele verkeerde getekende die vooruit vlogen moet je daarmee als duif ook wat geluk hebben.

 

TOT SLOT

Zaterdag vloog men in Belgie Chateauroux, in Zuid Nederland Bourges, in Noord Holland Orleans.

Ik vergeleek het verloop omdat de afstanden nagenoeg dezelfde waren en concludeerde dat de Nederlandse vluchten vlotter verliepen.

Stefan Mertens zal glimlachen als hij dit leest.

Hem is al vaak opgevallen dat het in Nederland op de fond sneller gaat. Is het vanwege de landelijke lossing in Belgie of beter vervoer in Nederland?

Ik weet het niet.

Want een topspeler als Bosua deed het met, jawel, Belgische duiven.