Ga direct naar de inhoud.

Merkwaardig

We gaan het weer niet hebben over mogelijke oorzaken van massale verliezen van jongen, daar hebben anderen en ik al genoeg over gezeverd.

Merkwaardig blijft wel dat er lang geleden, toen velen niet eens een auto hadden om op te leren, amper duiven verloren gingen en nu er veelvuldig getraind wordt en men in Nederland veel meer leervluchten kent ze massaal achter blijven.

En hoe mooier het weer hoe groter de verliezen lijkt het soms, zoals met name op 5 augustus in mijn streek; geen wolkje aan de lucht en veel duiven kwijt, zelfs jongen met ervaring. Opnieuw!

En je constateert merkwaardige zaken.

 

PERIODE

Die jongen verspeel je merkwaardig genoeg niet meer in augustus en september.

Dan hoef je die amper op te leren, ze komen naar huis.

Waarom?

Hmmm. Weet U het?

 

EERSTE RONDE

Als ik een kampioen spreek en vraag hoe het met de verliezen bij hem gesteld is krijg ik veelal hetzelfde antwoord:

Van de eerste ronde, de winterjongen dus, minstens de helft kwijt, van de later gekweekte veel minder.

Dat is zelfs bij vedette Geerinckx het geval.

In Belgie verliest men die eind mei, begin juni, in Nederland, waar men later begint te 'dragen', in juli.

In augustus gaan er dus nog amper verloren, zelfs niet van de fond.

In Nederland heb ik daar nog een conflict over gehad met mensen die vluchten verder dan 450 kilometer voor jongen onverantwoord achten vanwege te veel verliezen.

Ik weerlegde dat met feiten (ze gingen op korte vluchten verloren en niet op verdere) maar mensen die met moeite een duif vast kunnen houden, laat staan prijs vliegen bestreden mijn opvatting en verdere vluchten werden in de ban gedaan.

 

TWEEDE EN DERDE RONDE

De verliezen van later gekweekte duiven zijn daarentegen aanzienlijk minder.

Drie liefhebbers (kampioen Jos Goessen uit Limburg is er een van) beweerden hun jongen nooit op te leren, die gaan ook niet met lapvluchten mee maar ineens met de grote mand. Ze zouden er amper verliezen.

Ik vond het erg ongeloofwaardig maar nu niet meer.

In Nederland is men begonnen met de zogenaamde natoer.

Velen hadden zomerjongen mee die nauwelijks geleerd waren en verliezen kenden ze amper, zelfs waren er die presteerden.

 

HALVE FOND

Op de verdere vluchten in augustus zijn het ook dikwijls duiven met weinig ervaring, jongen soms van de derde ronde die in enkele stappen op vluchten van 400 kilometer gezet werden, die de kop doen!

Met name Jef van W en Serge van E, liefhebbers die weten waar ze over praten, delen mijn opvatting.

Jef van W: 'Ik start laat met jongen en toch presteren die op de Nationals.'

Serge: 'Winterjongen? Phhh. De meeste gaan toch verloren.'

Een andere kampioen:

'Mijn jongen gaan pas half juni de mand in en Noyon sla ik over. Na 3 Quievrains gaan ze ineens naar de halve fond en later naar de Nationals.

En dan staan ze er.

 

GEEN WINTERKWEEK

Je zou bijna zeggen:

'Stop met winterkweek, de meeste winterjongen gaan toch verloren en met de later gekweekte kan je ook presteren.'

Ik weet van L Claessens dat die nooit aan winterkweek deed maar op vluchten die er toe deden zoals Orleans was hij paraat.

Maar vooral in Belgi' zal men dat moeilijk af kunnen leren. Heel hun leven hebben ze aan winterkweek gedaan en ze willen zo vroeg mogelijk met jongen spelen. Toch lijkt het het overwegen waard later te kweken gezien de verliezen aan winterjongen.

 

NIETS MEER

Weet U wat ook merkwaardig is?

Vroeger kenden we ook vluchten die slecht verliepen maar toen maakten we ons minder druk over achterblijvers want we wisten dat die veelal na kwamen.

De volgende dag waren die meestal 's morgens voor 9.00 uur thuis.

Ook dat is veranderd. Nu zie je ze niet meer en je vraagt je af waar ze blijven.

 

GEZONDHEID

Je hoort en leest vaak dat die verliezen niets met gezondheid te maken hebben.

Ik durf dat betwijfelen.

Als je veel duiven verliest en van dezelfde leervlucht of normale vlucht verliezen anderen er weinig of geen moet je het wel degelijk bij gezondheid zoeken.

Zo maakte een sportgenoot iets heel merkwaardigs mee.

Die ging zijn jongen voor de 5e keer lappen voor een afstand van 50 kilometer. Nu was bij hem een 'Hollandertje' binnen gelopen dat hij 2 dagen en geen dag langer in een oud kolenhok gezet had.

Dat duifje nam hij mee om het ook 50 kilometer van huis los te laten, nadat hij de zijne los liet. Netjes was dat niet maar wat gebeurde?

Van zijn eigen duiven (23) verloor hij er 10.

De aanvllieger zat 's avonds voor het kolenhok!

Zelf zou ik mijn OUDE duiven in het voorjaar niet ineens naar 50 kilometer durven 'steken' maar die opvanger die er niet langer dan 2 dagen gezeten had kwam aan. Van haar eigen hok was ze verloren gegaan, nu kon ze echter w'l ori'nteren.

Leg het maar eens uit.

Voor mij is duidelijk dat die opvanger kerngezond was, de andere niet.

 

KUREN

Wat sommigen doen na een slechte vlucht is kuren als gekken tegen luchtwegeninfecties.

Bij problemen mag een kuur maar dan wel in overleg met een dierenarts.

Als je overdrijft blijf je miserie hebben.

Zo is er de man die zijn duiven maar niet strak kreeg. Hij gaf ze de ene kuur na de andere 'tegen de koppen' maar van beterschap was geen sprake.

'Blijf er eens af met die medicijnen, gooi je hokken open en speel een maand niet' adviseerde ik hem.

Hij luisterde en geleidelijk herstelden de duiven.

 

JOHN UIT ZEGGE

John uit Zegge was aanleiding tot dit artikel.

Hij had een ronde zomerjongen gekweekt, tijd om die op te leren had hij niet gehad vanwege zijn werk en ze werden zonder enige voorafrichting op Nijvel gezet, ruim 100 kilometer.

Er ging niet alleen geen pluim verloren, verschillende jongen waren zelfs vrij vroeg.

Wel trainden die zomerjongen aan huis om bang van te worden.

J V won 8 augustus 1 en 2 van Dourdan in Union/ZAV.

En die duifjes hadden weinig ervaring mailde zoon Lars.

Ik schrok daar nauwelijks van.

Andere waren misschien wel te veel gespeeld!

 

Kweken we te vroeg en hoeven we jongen niet zo veel op te leren en ook niet zo veel korte vluchten te geven zoals de meeste doen?

Daar lijkt het op.