Ga direct naar de inhoud.

Sterren laten licht schijnen 1

In het onregelmatige seizoen dat achter ons ligt werden nogal wat liefhebbers, waaronder toppers, onzeker.

De reden?

Hun uitslagen waren even wisselvallig als het weer en ze vrezen dat we meer van die merkwaardige zomers gaan krijgen.

Anderzijds verbazen ze zich over uitslagen van sportgenoten.

Op de duiven van sommigen, vooral jongen, leek de wisselvallige zomer minder vat te hebben.

 

LAGER PITJE

Zoals ik eerder memoreerde staat duivenspel hier op een lager pitje dan voorheen na het krijgen van kleinkinderen.

Er wordt al eens een vlucht overgeslagen, dit jaar zelfs de laatste 3 jonge duivenvluchten hoewel ik in het kampioenschap in de Kring bovenaan stond.

Door duiven zag ik mijn zoon te weinig opgroeien en ik wil die fout geen tweede keer meer maken met diens kinderen.

Fanatiek aan de top mee draaien eist inzet en je staat onder druk.

Bij mij kwam het in de 90-er jaren zo ver dat ik niet meer mocht poulen en mijn samenspel in grotere samenspelen werd geweigerd.

Van de halve fond 10 duiven tegelijk pakken die tegen meer dan 1.000 duiven de 10 eerste prijzen wonnen gebeurde meer dan eens.

Herhaaldelijk werd ik door berekeningen van het NP Orgaan uitgeroepen als degene die op Nationaal Orleans jonge duiven het best had gespeeld van Nederland.

Maar tijden veranderden dus.

Kende ik vroeger geen slechte vluchten, nu ga ik soms op de bek, zoals uitgerekend op Orleans. Nu ook timmeren anderen als streekgenoten Stabel en B Adams enz driftig aan de weg. Vooral B Adams boekte enkele spectaculaire voorsprongzeges.

 

IKZELF

Sommigen zijn zo fanatiek melker dat zelfs een dag vakantie is er niet bij is.

Als ze zich daar goed bij voelen is er niets mis mee.

Ieder vult voor zichzelf in waarmee hij zich het best voelt.

Wel wordt alles een stuk eenvoudiger als je een compagnon hebt; een zoon, vader, vrouw of buur die interesse heeft.

Dan kan je taken verdelen, je kunt al eens weg, het 'heilige moeten' wordt minder.

Daarom lijkt me dat de Bond compagnonschappen aan moet moedigen.

Die maken de sport minder belastend en houdt mensen er bij.

Hoe vaak ik, als ik van huis was, ooit op mijn horloge keek omdat ik naar de duiven moest weet ik niet.

Dat is dus verleden tijd.

Te veel jaren moest te veel wijken voor duiven en nu beleef ik er op mijn manier plezier aan. Misschien zelfs meer dan vroeger.

 

IEDEREEN ANDERS

Dienaangaande is het voorbeeld van die 2 streekgenoten treffend.

De een deed, zelfs als zijn duiven vorm hadden tot eenieders verbazing soms niet mee, nadien bleek dat hij er met vrouw en kinderen een weekend van tussen was.

Zijn buurman dacht er niet aan een vlucht over te slaan.

De eerste is nog liefhebber, de tweede niet meer vanwege te veel problemen thuis.

En dan heb je mannen als J v d Putten. Die speelt enorm met jongen en alleen met jongen. Het oude duivenseizoen laat hij aan zich voorbij gaan.

Het bevalt hem enorm.

Anderen leggen zich toe op slechts enkele grote fondvluchten.

Weer anderen, vooral buitenlanders, spelen ondanks hun passie voor duiven helemaal niet mee maar kweken jongen om die in te zetten op eenhokwedstrijden. Punt hierbij is wel het kostenplaatje omdat deelnemen geld kost.

Alles wordt natuurlijk anders als je niets om handen hebt, geen verplichtingen en niets of niemand om rekening mee te houden.

Dan kan je je inderdaad 365 dagen per jaar inzetten voor je hobby.

Probleem met onze hobby (duiven) is dat het de enige is die een heel jaar bindt.

Andere sporten zijn seizoengebonden en geven de beoefenaar meer vrijheid.

In ieder geval wil ik, als ik oud mag worden, niet terugkijken op een leven dat alleen bestond uit duiven, duiven en nog eens duiven.

Maar nogmaals, elk mens is anders en zulke zaken moet ieder voor zichzelf weten.

 

EIGEN OPVATTINGEN

Als je tientallen jaren succesvol was met jonge duiven krijg je zo je eigen opvattingen waar je niet makkelijk van afwijkt.

Maar weten doe je het nooit en geloof maar gerust dat ook de grootste kampioenen soms twijfels hebben, zich vragen stellen en zaken uitproberen.

Degenen die nooit twijfels kennen zullen ook nooit kampioen worden.

 

DIE VAN MIJ

Het voorfront van de hokken waarop mijn jongen zo presteerden (nu door omstandigheden leeg) was gericht op het zuiden.

De opening tot de spoetnik was overdag open, weer of geen weer, 's nachts half dicht.

Dat een goed hok droog moet zijn en rijk aan zuurstof is bekend. Mijn hokken waren ook warm en het belang daarvan kan, meen ik, amper overschat worden.

Er werd met gescheiden geslachten gespeeld en de jongen trainden zo enorm dat ik daarmee rijden overbodig achtte.

Bijproducten, vitamines of medicijnen werden nimmer gegeven; het enig probleem dat ik daarmee had was dat geen mens me geloofde.

Uiteraard werd verduisterd maar niet bijgelicht, toch presteerden ze tot de laatste vlucht uit Bourges (nu verboden vanwege 'te ver en daarom dieronvriendelijk').

De week voor zo'n prestigieuze lange afstandsvlucht hielden velen hun jongen thuis, die van mij moesten mee.

De selectie was gebaseerd op het resultaat met als gevolg dat ik na verloop van jaren een soort duiven kreeg dat vroeg rijp was.

De beste jongen werden meestal ook de beste jaarlingen en tweejaarse, echt goede van 4 jaar of ouder heb ik heel weinig gehad.

 

ANDERE TIJDEN

Maar tijden veranderden dus.

Denk daarbij aan:

- De bij sommigen jaarlijks terugkerende infecties aan de ogen en Adeno.

- De massale en onverklaarbare verliezen van jongen.

- Zelfs heb ik het idee dat ook het weer niet meer is als toen. Dat lijkt wisselvalliger en extremer aan het worden. Hitte en koude, zon en overvloedige regen lijken elkaar sneller en heviger op te volgen.

- Rijden en/of bijlichten wat vroeger bij niemand opkwam.

Toch zijn er op wie een en ander amper vat lijkt te hebben blijkens hun uitslagen.

Een enkele vlucht of een enkel jaar kan minder zijn maar meestal staan ze er.

Over 'jonge duivenspecialisten' sprak men al in mijn kinderjaren dus lijkt het een fenomeen van alle tijden.

Enkele van die mannen die ook in deze tijd bijna jaarlijks torenhoog boven de concurrentie uitsteken heb ik op de rooster gelegd.

Mogelijk kan een en ander verhelderend werken zodat U komend jaar ook beter gaat spelen.

In volgende edities meer daarover.

                                                                                  (wordt vervolgd).