Een betere aanpak
Ik had Dre 6 jaar niet gezien maar hij was weinig veranderd.
Nog even mager, ofwel, even dun als de gemiddelde lantaarnpaal.
Een heel verschil met de laatste bezoeker.
Op die vetzak was mijn vrouw helemaal afgeknapt. Eerst had hij naast de wc pot gepist en hij kwam daar vandaan met zijn broek zo slecht opgetrokken dat het genoeg bilspleet toonde om een fiets in te parkeren.
Dag Dre, hoe gaat het er mee? vroeg ik (met originele begroetingen heb ik een reputatie hoog te houden).
Prima zei hij. Veel beter dan de laatste keer.
Dat was dus 6 jaar geleden.
FLOP
Dre heeft geld zat, verdiend in de diamant, wat hem toeliet al op zijn 45e te stoppen met werken.
Zijn passie was duiven, hij wilde een grote worden en had jongen gekocht uit een reeks topduiven uit Nederland en Belgie.
De Kannibaal, Kleine Dirk, Fieneke, de Olympiade, De Wittenbuik, je kon amper een topduif bedenken of hij had er jongen van.
Begrijpelijk was daar flink in ge'nvesteerd, maar dat had hij er graag voor over.
Maar het gestelde doel werd nooit bereikt, hij bleef een prutser, het lachertje van de club. Mij verbaasde het niets.
Toegegeven, Florian H uit Nederlands Limburg en anderen kochten zich op die manier wel naar de top maar dat zijn uitzonderingen.
Ooit heb ik Florian gewaarschuwd maar die had geluk of ik heb hem schromelijk onderschat.
De superduiven zelf kopen is wel een optie maar enkel weg gelegd voor mensen met nog meer geld dan Dre.
ANDERS
Het ligt anders als je al goede duiven hebt.
Dan kan je zon dure jongen immers koppelen aan een eigen duif die al iets bewezen heeft.
Dat is de snelste weg om te ontdekken wat de nieuwe inbreng waard is maar dus
meer weggelegd voor topspelers.
Moet je vanaf nul beginnen dan is her en der voor veel geld EEN jong kopen veelal verloren moeite.
Punt is immers dat ook superduiven meer slechte geven dan goede.
De massa jongen die zelfs de grootste kampioen in het voorjaar rond heeft vliegen is het levende bewijs van diens onkunde, onzekerheid en twijfels.
Koop je van een superduif een jong, al is die nog zo duur, dan heb je kans op een goede, de kans op een slechte is echter groter.
Daarom doe je er beter aan bij een of enkele liefhebbers meerdere jongen aan te schaffen. Dan koop je met de slechte ook de goede.
Toen Verreckt Arien nog onbekend was kocht die bij Lowet (al even onbekend) ook niet een duif maar enkele rondes eieren.
W de Bruyn kocht bij Leo Heremans ook niet een duif maar een hele ronde, en dat deed Leo zelf destijds bij M Haesendonckx.
De stijl van Bosua.
NOG BETER
Best is voor zon serie jongen of eieren niet te veel geld te geven zodat je er mee kan gaan vliegen.
Dat is een snellere weg om te ontdekken welke de goede zijn dan er uit te gaan kweken.
Het doet denken aan wat ikzelf begin deze eeuw meemaakte.
Met een bevriend liefhebber bezochten we twee kampioenen in Vlaanderen.
Hij kocht een ronde bij de ene, ik een zestal bij de andere, overigens dezelfde soort.
Hij ging er mee vliegen. De meeste niets waard, enkele bruikbare, maar er zat EEN
fenomeen bij, de Gilbert voor insiders.
En die werd nog een kweker van formaat ook.
Ik vond de duiven te prijzig om los te laten, zette ze op het kweekhok om na 3 jaar te ontdekken dat ze me geen stap verder hadden gebracht.
Drie verloren jaren dus.
Mijn vriend wist al na een jaar wat voor spek hij in de kuip had. Veel waardeloze graaneters maar OOK een wonderduif.
MAKKELIJK GEZEGD?
Ja dat is makkelijk gezegd zullen sommigen opwerpen, maar waar moet ik zijn voor meerdere goedkopere jongen of eieren?
Het antwoord is van een verbluffende eenvoud.
Gewoon wat slimmer zijn en de grote namen uit je hoofd zetten.
Uitslagen leren lezen of die beter lezen!
Dan ontdek je dat er talloze liefhebbers zijn zonder naam met veel kwaliteit onder de pannen.
G van de Wouwer, R Diels, M Wouters, J v d Veken, Lamers v de Linden, Vermetten en talloze anderen zijn van die slimmere. Die werden kampioen zonder veel te investeren.
Via via krijg ik de uitslagen van Nationale en provinciale vluchten.
En het eerste wat ik doe als iemand een of meerdere kopduiven pakt is kijken met hoeveel duiven die speelde.
D''r zit namelijk het probleem, d''r worden mensen op het verkeerde been gezet.
30 Keer dezelfde naam op de uitslag, dus 30 prijzen, maakt indruk.
Dat trekt mogelijk ook kopers aan.
4 keer op een naam stuiten, 4 prijsduiven dus, maakt geen indruk.
Maar als die 30 prijzen gewonnen werden door iemand die 80 duiven inzette en die 4 prijzen door iemand die 4 duiven inzette weet ik genoeg.
Velen hebben daar helaas geen oog voor, vooral buitenlanders niet.
MERKWAARDIG
In de Algarve kan je maximaal 30 duiven spelen.
Je kan er meer inzetten maar dat wordt dan groep 2.
En de Algarve is een van de weinige streken waar duivensport niet achteruit gaat.
Toeval?
Hmm. Misschien.
DRE
Om naam te maken moet je veel duiven spelen en liefst fond.
Die kleine met zijn 4 prijzen van 4 duiven heeft meestal geen naam.
Toch heeft die mogelijk betere duiven dan de man met 30 prijzen van 80 duiven.
En omdat hij geen naam heeft is hij ook stukken goedkoper.
Bij zulke staan mensen op de stoep die een beetje slimmer zijn.
Dat alles zei ik 6 jaar geleden tegen Dre.
Hij had de boodschap begrepen, bij 5 van die kleine groten had hij de eieren van de weduwnaars gekocht en die onder voedsterduiven gelegd.
Ze hadden hem samen de helft gekost van wat hij vroeger aan EEN duif uitgaf.
Maar hij was snel vertrokken en werd een grote.
Weet je nog hoe radeloos ik 6 jaar geleden was? Hoe ik op het punt stond te stoppen omdat ik prestaties zelfs met geld niet af kon dwingen? vroeg Dre.
Ik wist het nog.
Maar het is mensen eigen pas in een zeepbel te geloven als die barst.