Zin en onzin
'90% van al wat je hoort en leest over duivensport is onzin' beweerde de dierenarts en dat was niet de eerste de beste.
En het moet gezegd er wordt inderdaad nogal wat afgezeverd, veelal voortkomend uit de behoefte interessant te doen.
KUL
Vanaf mijn jeugdjaren werd ik er al mee geconfronteerd.
- Witogers die beter zouden zijn voor helder weer, donkere ogen voor donker weer.
- Het eerste ei van elke leg dat de doffer zou zijn.
- Gerst dat licht verteerbaar zou zijn en ma's dat zwaar te verteren was terwijl het juist omgekeerd is.
- Vierkante okselpluimpjes die toe zouden behoren aan de betere duiven en gefrunnik aan de tenen bij jonge duiven om te zien of die even lang zijn. Dan wist je meteen of je met een doffer of duivin te doen had.
- Had je 2 nestbroers waarvan een heel goede vlieger was dan was de ander een uitmuntend kweker.
En zo veel meer van die onzin.
Ook over nest standen zo leerde ik.
Een keer had ik me er bijna door laten vangen en dat zou een kostelijke vergissing geweest zijn. Dat was in 1985, lang geleden dus.
PAPJONGEN
Het was de week voor de grote Orleans. Dat was toen spektakel in Nederland.
Er stond niet alleen eer op het spel er was ook veel te verdienen.
Doodjammer dat ik een doffer niet kon spelen want diens conditie was adembenemend.
Hij zat zo strak als het maar zijn kon, in zijn gevederte kon je je spiegelen, de ogen spatten als het ware vuur en hij leek wel opgepompt, zo gespannen voelde hij aan.
En waarom kon ik die niet spelen?
Hij had papjongen van 4 dagen en iedereen wist dat dat voor een doffer geen stand was. De pap zou verzuren in de krop en de doffer zijn prijs missen.
Maar ik kon het niet laten hem in te korven, tegen alle theorie'n in en' hij won de 1e prijs Nationaal.
Twee jaar later heb ik hem verkocht.
Pedigreezieke Japanners hadden gelezen dat hij nog uit een zoon van de Jonge Merckx van de Janssens kwam en dat was ook zo.
Waarom ik overstag ging was ook omdat die Orleans een makkelijke vlucht was met wind mee.
Het bleek een van de grootste fouten die ik ooit maakte. De paar jongen die ik er van had bleken enorm goed te vererven.
Ik had moeten beseffen dat ook bij wind mee geen enkele duif bij toeval zo veel duizenden anderen voorbleef en bij toeval boven het hok uitkwam van 450 km.
De moeder was de nestzuster van een van de beste duiven die ik ooit had (de Goede Jaarling) maar het was een slap vod zonder enige uitstraling.
Betere kweekduivinnen heb ik weinig gehad.
VERSE EIEREN
Het voorval doet denken aan wat Eric Berckmoes enkele jaren geleden overkwam.
Op de Nationaals in het najaar was hij onklopbaar met duivinnen.
Zorgvuldig op nest gebracht met een papjong dacht iedereen maar niets van dat.
Die duivinnen die zo schitterden deden dat op verse eieren!
En ook dat zou geen stand zijn voor duivinnen.
Ongetwijfeld hebben Eric en anderen het nadien nog geprobeerd op die neststand maar toen lukte het niet.
Zijn er dus veel misvattingen en vooroordelen, met sommige dingen die je hoort, ziet, leest of zelf ondervindt kan je wel iets doen.
Enkele voorbeelden.
POKKEN
De laatste jaren steekt pokken in sommige streken weer op.
Een pok op de neus of oogranden zou zijn tijd nodig hebben en met niets zou je die periode in kunnen korten.
Tot ik van een sportgenoot het tegendeel hoorde.
'Doe Betadine op de pok en binnen een of hoogstens twee weken ben je er van af'zei die.
Omdat hij me een serieus iemand leek trok ik het na, won informatie in bij enkele dierenartsen/wetenschappers en inderdaad.
Het enige waarmee je pokken eerder kan doen verdwijnen lijkt Betadine.
REUTELEN
Wat selecteren betreft kan je niet streng genoeg zijn wat betreft gezondheid.
Maar overdrijven hoeft nu ook weer niet.
Zo kan het gebeuren dat een verder ogenschijnlijk gezond piepertje in het nest wat reutelt.
Opruimen hoeft niet direct. Steek zo'n duifje 2 dagen oprij een half tabletje Baytril op en het reutelen is bijna zeker voorgoed voorbij.
Bijna zeker dus, maar maak er wel notitie van.
In geval de duif in herhaling valt is er maar een remedie. Weg ermee
MEST PIKKEN
Een heel enkele keer hoor je over duiven die hun eigen mest pikken.
En mensen vragen zich af wat ze kunnen doen.
Meestal helpt Glutaminezuur.
In feite wordt dat aangewend voor honden die hun eigen mest opeten.
Het geeft aan de mest een typische geur en smaak die honden niet lusten.
In feite is het een smaakmaker die je zonder gevaar ook aan de duiven kan geven.
Een gram per 2 liter water.
GEZWOLLEN POOTJES
Vroeger overkwam het me regelmatig dat ik wat slordig was met jongen ringen, te bruut of te laat er bij.
Gevolg was een gezwollen poot en een ring die muurvast kwam te zitten.
Terra Cortrill werkte wonderbaarlijk.
Twee dagen op rij wat insmeren en de zwelling verdween als sneeuw voor de zon.
Tegenwoordig gebeurt het me niet meer omdat ik nooit een jong zal ringen zonder eerst wat vloeibare zeep op het pootje te smeren.
Wat betreft Terra Cortrill of andere cortisonen die de ontsteking remmen overigens oppassen.
Het staat op de dopinglijst
OOGJES
Dan zijn er de duiven die vaak met ontstoken ogen van de reis terugkeren.
Het zijn vaak dezelfde duiven die met 'kapotte koppen'thuiskomen van de reis door vechten in de manden.
Wat knoflook pletten en een beetje sap op het kopje van zo'n duif smeren helpt.
Andere duiven zullen minder snel inhakken op die stinkende koppen.
Er zijn ook andere zalven of stinkende producten die helpen.
TOT SLOT
Drinkwater verzuren om Adeno (coli) voor te blijven?
Daarin geloof ik al lang niet meer.
Dat zou HET middel zijn schreven enkele jaren geleden mensen elkaar na en er verdwenen honderden liters appelazijn in duizenden drinkbakken.
Maar men bleef er Adeno niet mee voor.
Waarin ik weer wel een beetje geloof is knoflook.
Sinds ik dat in de drinkbak doe heb ik niet meer tegen geel hoeven kuren.
Het kan toeval zijn maar dat geloof ik amper.
Te veel sportgenoten deden dezelfde ervaring op.
Hoor je veel onzin in duivensport, met sommige dingen die je hoort en leest kan je dus wel degelijk iets doen.