Ga direct naar de inhoud.

Weer een ander geluid 3

Laatste deel van het vraaggesprek met dierenarts Gijsbrechts.

 

Bijna elk jaar weer opnieuw zie je bij nogal wat liefhebbers na een viertal vluchten dezelfde problemen; rulle nekken (kammen), rode kelen, koppen niet zuiver, niet willen trainen aan huis

Kan men iets doen om die problemen te voorkomen?

Dr. Gijsbrechts:

Bij alles wat misloopt in duivensport moet je zoeken naar de oorzaak. Die is in deze gevallen vaak het hok.

Het onderkomen van de duiven is uiterst belangrijk. Alle hokken zijn verschillend en staan onder verschillende klimatologische omstandigheden en soms kan een kleine aanpassing wonderen doen.

Meestal begint men de vluchten met duiven die perfect in orde lijken maar dat niet zijn. Toch moeten ze maar mee als de eerste vlucht daar is. Zo werkt het dus niet.

 

Met jonge duiven zie je ongeveer hetzelfde na enkele vluchten spel maar dan heet de kwaal Adeno Coli, de gesel van deze tijd lijkt het.

Kan men het risico van een uitbraak beperken, zo ja, hoe?

Dr. Gijsbrechts:

Adeno/coli is in duivenkringen een begrip geworden zoals griep bij mensen. Ik zie het als een soort vlag die vaak meerdere kwalen dekt.

En dat is gevaarlijk want men kan een verkeerde diagnose stellen (circo, hexamita, gistcellen, paratyfus, paramyxo) en derhalve verkeerde medicatie toedienen.

Je kan het risico van een uitbraak beperken door zeer vroeg te enten tegen paramyxo, stress vermijden, regelmatige voeding, duiven die in de groei achterblijven verwijderen.

Dus weer komen we bij iets wat essentieel is voor een succesvolle duivenport: Een heel jaar selecteren op gezondheid.

Coli's zelf zijn secundair (meestal in samenhang met een andere kwaal), er zijn verschillende stammen waarvan sommigen zeer agressief en onvoorspelbaar.

Daarom zaken niet op hun beloop laten en steeds zo snel mogelijk ingrijpen, eventueel met antibiotica en langdurig elektrolyten op voorwaarde dat die geen vitamines bevatten.

Dus ook hier geen zwart wit verhaal of kant klare oplossing. Was het maar zo simpel.

 

En bekend bijproduct is Sedochol. Het zal wel goed zijn omdat het van een bekende firma komt, geregistreerd is en veel topliefhebbers het geven, maar' voegt het echt iets toe?

Dr. Gijsbrechts.

Bij kleine huisdieren is het een goed geneesmiddel bij leverlijden, maar bij postduiven zouden er eigenlijk geen zieke tussen de kolonie mogen zitten. Ik weet dat het als bijproduct geliefd is maar wonderen mag je er niet van verwachten.

 

Het is bekend dat je best ent tegen paramyxo op een leeftijd van ongeveer 6 weken.

Maar wat als men vergat te enten en duiven paramyxo krijgen?

Een noodenting toepassen met La Sota' menen sommigen, anderen zeggen dat je daarmee nog meer problemen krijgt.

Hetzelfde geldt voor pokken, mag je duiven enten die pokken hebben?

Dr. Gijsbrechts:

Vergeten te enten tegen paramyxo is een onvergeeflijke fout. Ik ben voor enten op een leefijd van 3 a 4 weken. Het virus is namelijk altijd aanwezig en drukt de algemene immuniteit.

Alle duiven geregeld enten is trouwens een ook Europees verplichte handeling.

Op tijd doen. Het komt de basisgezondheid ten goede.

Een noodenting mag maar dan heb je dus eerder fouten gemaakt. Wel dient vermeld dat ik La Sota als noodenting gevaarlijk vind wat overigens nog ergens in de handel is onder de naam poulvac lasota of zoiets.

Hetzelfde geldt voor pokken. Hier geldt trouwens dat hoe meer liefhebbers vaccineren hoe minder kans er is dat het virus rond dwaalt. Een noodenting mag.

 

Als een mens ziek is en medicijnen nodig heeft is het eerste wat de specialist vraagt of die al medicijnen neemt en welke omdat bepaalde medicijnen niet samen gaan. Zijn er ook voor duiven medicijnen die je best niet samen geeft?

Dr. Gijsbrechts:

Als liefhebbers hier komen is het voor mij als dierenarts belangrijk te weten welke medicijnen hij al gegeven heeft om een goede diagnose te stellen

Men kan dan bepaalde ziekten uitsluiten, zien wat niet werkt en of er al ergens een vermoedelijke resistentie is.

Een ziekte mitrailleren met verschillende medicijnen is zinloos.

Sommige antibiotica werken elkaar inderdaad tegen, andere kunnen elkaar dan weer versterken. Die zaken laat je best aan je dierenarts over,

 

Sommigen kieperen voor het seizoen een week lang Soludox en Ronidazole in de zelfde drinkbak. Uw mening hieromtrent?

Dr. Gijsbrechts.

Deze strategische behandeling is wetenschappelijk zinloos, maar als je het doet als zogenaamde koppelbehandeling is het voorjaar wel het goede tijdstip. Als later de trein vertrokken is (dr. G bedoelt als men eenmaal aan het vliegen is) zijn behandelingen meestal zinloos en te laat.  

 

U weet ongetwijfeld dat vooral buitenlanders veel waarde hechten aan 'eye sign'.

Zelf steek ik er vaak de draak mee.

Meent U dat je aan het oog kan zien of een duif kweekwaarde heeft?

Dr. Gijsbrechts.

Waardeloos. Wat telt zijn zachte kwaliteitspluimen, effici'nt dubbel zuurstof inademen, massieve spieren, stevige niet samendrukbare karkas.

Zeggen de ogen iets daarover? Komaan.

 

De laatste tijd worden probiotica sterk aangeprezen. In de humane geneeskunde worden de meeste tot de grond afgekraakt en Uw collega dokter De Weerd is van mening dat ze ook in duivensport tot niets dienen.

Hoe denkt U?

Dr. Gijsbrechts:

Hierin kan ik kort zijn. Zinloos. Verlies van tijd en kosten.

 

De duiven hebben goed gepresteerd maar je ziet vorm en prestaties dalen.

Als dierenarts mag je geen antibiotica voorschrijven aan niet zieke duiven.

Zijn er 'berhaupt antibiotica die de vorm terug een boost kunnen geven?

Dr. Gijsbrechts:

Vermoedelijk niet. Maar als de duiven na een kuur terug presteren wil dat zeggen dat ze bacterieel aangevallen werden. Eigenlijk kan je de antibiotica simpelweg inwendige ontsmetters noemen. De duiven waren WEL ziek terwijl de liefhebber aan het spelen was.

Alleen, hij wist het niet.

 

Dr. Gijsbrechts tot besluit:

Velen gaan er ten onrechte van uit dat de dierenarts de duiven sneller zal doen vliegen. Maar hij is niet meer dan een instrument die, liefst op tijd, een diagnose en behandeling tegen mogelijke ziekten kan aanbieden.

Maar duivensport is meer dan dat.

Daarom probeer ik als dierenarts/duivenliefhebber eerst de liefhebber in te schatten aan de hand van wat hij je te zeggen heeft en de kwaliteit van de duiven.

Daarom zijn de adviezen niet altijd van geneeskundige aard maar ik wil ook helpen de duiven beter te begeleiden.

 

TOT SLOT

Tot zover de mening van dierenarts Gijsbrechts over zaken die mensen bezig houden. Hiermee is niet gezegd dat hij alleen de wijsheid in pacht heeft.

Hij is gewoon EEN van de goede dierenartsen in duivenland .

Mogelijk kunt U iets met zijn opvattingen.

We danken, ook namens sportblad De Duif, dr. Gijsbrechts voor zijn belangeloze medewerking.