In deze tijd vervolg 10
Tientallen jaren trainden mijn jongen in het voorjaar voor geen meter.
Ze waren niet ziek maar ik moest ze echt het hok uit jagen.
Had ik ze gespeeld dan had ik geen pluim over gehouden.
Maar gelukkig speelden we nog niet.
En later herpakten ze zich. Elk jaar weer opnieuw.
Zonder medisch ook maar iets te doen trokken ze zich strak en begonnen te trainen. En als dan het spel op de wagen zat presteerden ze vanaf de eerste vlucht, meestal zelfs enorm, en hielden dat vol.
Zodanig zelfs dat ik het etiket "jonge duiven specialist" opgespeld kreeg.
Blij was ik daar niet mee, het suggereerde dat met oude niet goed werd gespeeld. Maar met de jaren begon ik me steeds minder aan te trekken van wat mensen zeiden.
ANDERS
Maar hoe anders dan het vele jaren was is het dit jaar.
Nu was de conditie in het voorjaar enorm. Ik schreef daar eerder over.
Ze trainden om bang van te worden.
Met oorverdovend lawaai stormden ze het hok uit, ze vlogen hoger dan andere duiven en sneller dan andere duiven.
Ze waren soms zo lang weg dat ik vreesde er niet een terug te zien.
Om dan helemaal afgevlogen met hangende vleugels terug te keren.
Sportgenoten spraken me er over aan, ze wilden weten wat ik gaf, men kent dat.
Maar kwamen de jongen voorheen elk jaar spontaan uit een soort crisis om vervolgens te presteren, dit jaar was het omgekeerd. Dit jaar kelderde de vorm.
Dezelfde duiven die maandenlang zo strak zaten kende je niet meer terug.
Ze werden niet ziek maar dat trainen waren ze opeens verleerd.
En dan weet je het als er gevlogen wordt.
Want jongen die trainen presteren en jongen die niet trainen presteren niet.
NIET DE ENIGE
Ook anderen met prima duiven startten matig. Te weinig opgeleerd beweren sommigen. En sommigen van die sommigen verwijten anderen die wel goed uit de startblokken kwamen dat ze hun duiven zo veel opleerden.
Dat verwijt hoorde je ook met betrekking tot Stickers Donkers, de snelheidskoningen uit Lille. Slaat eigenlijk nergens op. Veelvuldig opleren is niet verboden en als men daardoor beter gaat spelen kan je dat als beloning voor veel werk zien.
WAAROM?
Waarom de jongen voorheen in het voorjaar totaal geen conditie hadden?
Ik zou het niet weten.
Hoe het kwam dat die conditie er toch kwam als de vluchten zich aan dienden?
Ook dat is me een raadsel.
Waarom ze dit jaar maanden lang zo"n enorme conditie hadden?
Ik weet het weer niet.
En waarom die conditie toen kelderde? Als ik dat wist zou die niet gekelderd zijn.
Ze zitten op hetzelfde hok en krijgen dezelfde verzorging als voorheen.
Het enige dat ik anders deed was er enkele keren wat piepers bij zetten om de gaten op te vullen van al die jongen die verloren gingen.
Ideaal is dat zeker niet, maar door omstandigheden kan ik niet anders.
Of je daarmee de conditie van de oudere hokgenoten zo neer kan halen? Opnieuw: Ik weet het niet.
OOK ZIJ
En iets niet weten is niet iets waarvoor je je moet schamen.
Zelfs de allergrootste kampioenen vragen zich soms af.
"Waarom krijgen de duiven geen conditie? Wat deed ik verkeerd?"
Geloof me, dat gevoel van machteloosheid, dat niet weten, hebben zij ook.
Neem nu Geerinckx en Verkerk. Dat zijn twee kampioenen.
Alleen niet met jongen.
Daarmee zullen ze eerder slecht spelen dan uitblinken.
Zelfs zijn er jaren dat ze het jonge duivenspel laten schieten.
Natuurlijk zouden die het echt wel anders willen. Die zouden ook met jongen wel gensters willen slaan, maar ze krijgen die niet in vorm.
En ze zijn zo verstandig geen jongen te spelen die geen vorm hebben.
POSITIEF
Het positieve aan Bas en Bart is dat ze van hun zwakte geen geheim maken.
Weten ze hoeveel plezier ze anderen daarmee doen?
Sportgenoten die gefrustreerd zijn door hun vernietigende uitslagen halen opgelucht adem als ze horen dat ook zulke mensen hun problemen hebben.
Als mensen als v d Wouwer, Diels, Heremans, v d Veken, Marien, de Bruyn enzovoorts er openlijk voor uit komen dat Adeno op hun hok een probleem is voelen anderen zich minder eenzaam.
MELDEN
Het is de taak van onze beleidsmensen het de liefhebbers in alles zo aangenaam mogelijk te maken.
Dat leidde er in Nederland toe dat voor eendaagse fondvluchten geen duiven meer gemeld hoeven worden.
In Belgie doet men traditiegetrouw zoals het altijd was: ALLES melden.
Twee uitersten dus. Welke methode de beste is?
Misschien de gulden middenweg.
Geen duiven melden kan leiden tot misverstanden, alle duiven melden kan een marteling zijn. Denk je eens in dat iemand van bijvoorbeeld Bourges 40 duiven speelt en de vlucht vlot verloopt.
Dan is elke minuut een duif pakken heel gewoon.
Je moet er toch niet aan denken als je doet wat je moet doen; alles braaf melden?
Het zien aankomen van de duiven is voor de meeste het ultieme genieten.
Dat pak je mensen af door de verplichting alle duiven te melden.
Wat daarom te denken van het volgende:
- De eerste duif verplicht melden.
- En vervolgens nog EEN keer en dat is wanneer men zijn tal duiven thuis heeft, eenderde dus. Veel makkelijker en bereikt wat men wil bereiken.
WEET WEER NIET
Vandaag (20 juli) voor de derde keer met jongen gespeeld en beter dan de eerste twee vluchten. Tegen 265 duiven werd begonnen met 2, 3, 4 en 5 (24/37) Tegen 4.579 duiven werd begonnen met 3, 4, 10 en 18.
Die duiven arriveerden samen meer twee vielen op het dak bij de buren, iets wat ze nog nooit deden. Later hoorde ik ook van anderen dat duiven zich vreemd gedroegen.
Toch als eerste 3 duiven en ook als eerste 4 duiven.
Nu had ik wel iets gedaan.
Op advies van Stijn een antibioticum gegeven, iets wat ik eigenlijk nooit deed bij jonge duiven omdat het nooit nodig was.
En ook' de jongen een week thuis gehouden. Want er geen vorm is is thuis houden de enige optie, iets wat velen wel eens willen vergeten.
Of dit goede resultaat een vervolg gaat krijgen zoals sportgenoten denken of vrezen?
Ik heb mijn twijfels. Ze zijn beter dan ze waren maar vliegen niet allemaal het hok uit. Van de duiven die dat wel doen gaan sommigen eerst op het dak zitten alvorens op te vliegen. En dat is verkeerd.
Je moet bang zijn dat ze je omver vliegen als je je jongen vrij laat.
Ze moeten met gestrekte nekken klaar zitten om te worden vrij gelaten.
Zo was het vele jaren maar nu niet en ik weet niet waarom.
Zoals er dus veel is dat ik niet weet of snap.
Het maakt deze hobby interessant.