De markt
"Wat wordt tegenwoordig toch veel voor duiven betaald" kon je afgelopen jaar overal horen. Of dat ook zo is?
Voor bepaalde duiven ja. Voor goede duiven zou je denken? Mis. Men betaalt veel voor duiven die goed in de markt liggen. En dat is heel iets anders.
Want nergens is de discrepantie tussen kwaliteit en prijs zo groot als in duivensport.
Waardeloze graaneters verwisselen voor schunnig veel geld van eigenaar.
Bewezen klassenduiven worden genegeerd.
Neem nu de "Olympiade" van Leo Heremans/Gust Jansen.
Een formidabele kweker maar ook "formidabele kwekers" geven veel slechte.
Ik heb er drie van gehad, een goede kennis liefst vier en allemaal brol.
Pech natuurlijk maar dat terzijde.
Ik heb die van mij weg gegeven, die kennis heeft ze verkocht en heeft daar nog spijt van. Waarom?
Hij kreeg er veel geld voor maar had hij wat gewacht dan had hij er ZEER veel geld voor gehad. 10.000 Euro of meer wordt nu voor jongen Olympiade betaald. Voor de goede en voor de slechte. En ook al zeg je dat ze niets waard zijn, kopers interesseert dat kennelijk niet.
HYPE
Als men over dure duiven praat praat men over de geruchtmakende verkopingen van Heremans. De man had superduiven, laat daar geen twijfel over bestaan, mogelijk zelfs de beste. Maar als er onder diens 500 duiven in zijn verkoop 100 goede zaten dan betekent dat nog 400 slechte.
En zeg nu zelf: Ruim 4 miljoen euro ofwel 8,000 euro gemiddeld voor liefst 500 duiven? Helemaal van de pot gerukt.
Ook de zaalverkoop in Thorn was een voltreffer met 4,000 euro gemiddeld voor alleen maar JONGE duiven.
Maar ja. Als een H d W even binnen wipt en voor 2 piepers alleen 13.000 euro betaalt schiet dat wel lekker op.
Over "goed in de markt liggen" of een hype moet je eens kijken op duivenmarktplaats. Half Nederland pakt uit met Heremans duiven. Alsof je prijs winnen straks kan vergeten als je die niet onder de pannen hebt.
Nogmaals, de populariteit is terecht, van niemand kwamen zoveel extra duiven maar (Leo moet het maar niet kwalijk nemen) mogelijk ook van niemand zo veel slechte. Gewoon de macht van de getallen.
Als betaalde prijzen al betekenis heeft lijkt het alsof alleen hij goede zou hebben.
BAK 17
Nou ja, "alleen hij". Vergeet ook "bak 17" niet.
Degenen die verkopingen op internet volgen zullen het met me eens zijn dat de collectieve waanzin hier wel erg bedenkelijke vormen heeft aangenomen.
Bijna al wat ook maar een beetje commercieel is, tenminste in Belgi', schermt met "bak 17". Ook enkele Nederlandse handelshokken sprongen aan boord, wilden de boot niet missen. En daar hebben nog maar weinigen spijt van gehad.
Duiven verkopen die ergens "bak 17" raken betekent kassa.
En het is dubbel kassa als dat ingeteelde duiven zijn. Bijvoorbeeld zoon "bak 17" maal kleindochter "bak 17".
NIET WAAR
Duiven thans duurder dan ooit?
Insiders weten beter.
De bonnenverkopingen, de verkopingen op al die veilingsites ook, tonen het tegendeel. De markt ligt voor een deel op zijn gat.
Dat weten ook al die mannen met fantastisch goede duiven die geen pluim kunnen verkopen. En pipa dan?
Ach pipa. Daar brengen duiven inderdaad het meeste op. Maar merkwaardig is wel dat het van velen slechts enkele duiven zijn die (zeer) duur gaan maar dan ineens
duikelen de prijzen ijzingwekkend.
Het algemene beeld is dat weinig duiven veel opbrengen en veel duiven weinig. Is een over kill er oorzaak van dat de markt kelderde?
Wie zal het zeggen. De realiteit is wel dat als verkopers het van Belgen alleen moeten hebben ze in kunnen pakken.
Pipa is natuurlijk een succesverhaal.
Maar' Pak slechts drie man weg, de drie grootste kopers/bieders en je krijgt een heel ander verhaal.
En dan spreek ik nog niet over een tiental anderen, steeds dezelfde en zelf driftige verkopers, die op alles en nog wat bieden, kennelijk zonder de intentie te kopen.
Jongeren zoals Lars Vercammen, Ulrich Lemmens, Florian Hendriks, Bas Verkerk, Bart Geerinckx en anderen konden van duiven hun beroep maken.
Prima en ik ben het met de Bruijn eens, de verdienste van Pipa.
Maar de broers moeten zichzelf wel serieus blijven nemen en dat doe je niet als je kinderen van 10 jaar oud duizenden euro"s laat bieden.
EIGEN GRAF.
Verder kan je je vragen stellen bij de rol van sommige "commerci'len".
Immers, "totaal" verkopen omdat men het (zogenaamd blijkt later) wat kalmer aan wil gaan doen en amper een jaar later weer meer duiven hebben dan ooit?
En dan al weer jongen in de aanbieding hebben?
Kan toch niet.
Natuurlijk kan je niets tegen verkopen hebben. Mensen die beweren dat verkopingen niet thuis horen in duivensport zijn niet realistisch. Het geld deed zijn intrede in alle sporten. Maar een sport die zichzelf serieus neemt staat niet de taferelen toe die je momenteel ziet in duivensport.
Iemand verkoopt totaal vanwege geen tijd en een minder goede gezondheid.
Dat kan.
Maar' als zo"n man meteen andere (betere) duiven aanschaft, en passant het zoontje van nog geen tien lid maakt die vervolgens vele duizenden euro"s op duiven gaat bieden? Lijkt dat mij een zelden geziene minachting van het gezond verstand van de sportgenoten.
FRUSTREREND
Als mensen dan ondervinden dat er amper interesse is voor hun bewezen echt goede duiven is dat frustrerend. Neem nu die Brabander.
Zijn klassenduif met 41 prijzen waarvan 21 per tiental werd verkocht voor 225 euro.
Een andere duif, vier jaar oud en nog niet een goed jong gegeven, ging weg voor 12.000 euro alleen omdat het een jong van de Olympiade was.
De verkoper en de verkoopleiding kan je niets verwijten. Die buitenlanders, want geen Belg die zulke duiven wil om hun sportwaarde, zijn ge'nfecteerd door de media.
KANSEN
Terwijl je het tegendeel zou vermoeden kan je in algemene zin dus stellen dat er een malaise is. Met ook een goede kant want het is nu de tijd voor koopjes.
Zo kon J B een bon kopen voor 75 euro van iemand bij wie je onder de 500 euro geen pluim kan kopen. Ook de man die eerder genoemde super voor 225 euro kon kopen deed een prima zaak.
Zo dus: In commerci'le duivensport is het niet allemaal wat het lijkt.