Ga direct naar de inhoud.

In deze tijd 11

Er was een tijd (net getrouwd, dus lang geleden) dat ik niets liever deed dan over duiven praten. In die tijd was hier een vriendenclub die bestond uit Johan Verhoeven, Frans de Hoogh, Sjef Schellekens, Sjaak Wouters en Jan Zoontjens.

Destijds allemaal boegbeelden en stuk voor stuk mensen met een gouden hart.

Alleen vond ik ze wel heel erg stokoud, minstens 60 schatte ik.

Maar dat was dus toen. Jan Zoontjens, de vader van Wal, maakte deel uit van die club. Ik gaf destijds avondlessen en nadien, dus "s avonds laat, wipte ik vaak even bij Jan binnen. Hij was niet alleen een prachtmens maar ook een groot kampioen. Ik kocht er ooit 10 jongen aan 25 gulden per stuk weet ik nog.

Ik was echter zo stom ze op te ruimen omdat ze als jonge duif die van mij niet konden volgen. Net hetzelfde als die Vandenabeeles later.

De eerste reportage die ik ooit schreef was over Jan en dat was tevens de eerste reportage die hij ooit kreeg. Ik was amper 30.

 

ANDERS

Waarom weet ik niet maar na diens overlijden ging mijn zin in "melken" geleidelijk over. Tot ik er zelfs een hekel aan kreeg.

Dienaangaande lijk ik wel Gommaar Verbruggen. Toen ik hem eens vroeg met wie hij graag een avond over duiven zou willen babbelen antwoordde die:

"Met niemand. Een avond over duiven praten? Ik moet er niet aan denken."

Maar een enkele keer vind ik het wel tof.

Zoals op 21 februari. Daarom stoorde het me dat een tafelgenoot constant op zijn horloge keek. Niets erger dan dat als je je amuseert.

Tot hij opstond en zei: "Nu moet ik echt gaan. Ik sta overal alleen voor en de jongen moeten worden verduisterd." Ons daarmee vol verbijstering achter latend.

 

TE

Toegegeven, ooit deed ik dat ook, meteen na het spenen jongen verduisteren. Tot ik er achter kwam dat zo vroeg helemaal niet hoeft.

Mogelijk is het eerder nadelig voor de ontwikkeling van de jongen.

Ik begin nu rond 1 maart en mogelijk kan het nog enkele weken later. Maximaal tien uur daglicht weet u wel. En wanneer die uren vallen is volstrekt onbelangrijk.  

De tweede en zeker de derde ronde verduister je best meteen na het spenen. Omdat dan de dagen al langer zijn.

Ik heb het dus over jongen. Oude is een ander verhaal.

Wil je daarmee in augustus nog uitblinken dan dienen die ook 4 tot 6 weken te worden verduisterd. Van begin april tot half mei bijvoorbeeld.

In duiven die vanaf eind maart tot september bloedvorm hebben geloof ik amper.

Ooit heb je van die jaren maar dat zijn hoge uitzonderingen.

 

OPLEREN

Een ander had het over opleren. Het weer was erg zacht en hij wilde daarvan profiteren. De tafelgenoten keken hem ongelovig aan. Eind februari opleren? Die man was een schroef kwijt zeker?

En toch kan dat best. Duiven hebben geen kalender, weten niet dat het nog maar februari is. Voor hen en al wat leeft geldt de natuur. Een ekster heeft hier al zijn nest en overal zie je al bloesem. In de natuur gelden andere wetten dan de kalender.

Zo was er, lang geleden, een jaar dat ik mijn oude begin maart opleerde.

Hoewel het prima weer was schudden sportgenoten hun hoofd bij zoveel ongeduld. Eind maart echter vonden ze me iets minder gek. Het was geen weer om een hond door te jagen, laat staan duiven lappen en toen hadden een probleem dat ik niet had.

 

EIEREN WEGNEMEN

Van de beste duiven wil je graag meer jongen en daarom dat nogal wat liefhebbers de eieren wegnemen en onder voedsterkoppels leggen. Nu had een ander op internet gelezen dat je duiven best een dag of tien laat broeden alvorens de eieren weg te nemen. Kwestie van ze rust te geven.

Helemaal verkeerd. De hormonen die aansprakelijk zijn voor papvorming "komen dan in actie" en je haalt alles in het duivenlichaam overhoop. Eieren neem je best weg na 2 of 3 dagen broeden.

 

DRINKEN

We kennen allemaal het verschijnsel dat er tussen de gespeende jongen eentje

met de oogjes zit te knipperen.

Pak je die vast dan voelt die mager aan. En als we het kopje in water dompelen weten we waarom: Ze kon de drinkbak niet vinden. Sommigen moet je tot een week toe elke dag met de kop in het water dompelen. Of het met domheid te maken heeft weet ik niet.Daar wordt vaak al te snel naar gerefereerd.

Zo verloor clubgenoot J Gillis verleden jaar een pieper bij mooi weer. Hij liep ergens binnen in Lommel. Het zou wel een lomperik zijn maar toch ging hij hem halen.

Spijt heeft hij daar nooit van gehad. Datzelfde duifje dat de weg naar huis niet kon vinden van amper 10 kilometer zou nadien de 1e NPO Orleans winnen!

Op eigen hok zitten nooit jongen met knipperende oogjes. Dat komt omdat ik ze met schotel en al op de bodem zet als ze 16 tot 18 dagen oud zijn.

Alle oude voeren dan alle jongen, die gaan eerder pikken en het lijkt of ze de weg leren naar de drinkbak.

 

CONDITIONEREN

Succesvolle duivensport is vooral een kwestie van selectie en conditioneren.

Er zijn er die jongen in de mand leren kruipen "middels voer uiteraard" terwijl anderen discipline aanbrengen met een stokje. Ik benijd die mensen. Niets aangenamer dan tamme duiven maar zelf mis ik de handigheid om ze met een stok te dresseren. Klak kon dat wel. Ook Andre v d Wiel en J v d Pasch.

  Er moet wel iets voor gedaan worden om duiven zo te kriigen. GESCHEIDEN

Nu steeds meer liefhebbers totaal weduwschap spelen hebben velen de geslachten in februari en maart gescheiden. Oppassen hiermee. Je moet ze geregeld bij elkaar laten of er komen vodden van. Ze kennen de partner niet meer of worden lesbisch.

 

GEVAARLIJK

Als je de duiven gaat "dragen" zoals men in Belgi' zegt kan het gebeuren dat een bewezen goede elk lapvluchtje weer opnieuw te laat komt.

Oppassen met zulke. Blijf je die spelen dan bestaat de kans dat ze verloren gaan, zelfs bij mooi weer.

Verder kan het zinvol zijn ook van lapvluchten je elektronisch systeem aan te zetten. Ook al zullen de duiven meestal tegelijk aankomen.

Als dezelfde duif vaker eerder "aantikt", al is het maar 2 of 3 seconden, dan is dat vaak een duif die zich de eerste vluchten ook zal presenteren.

Vanwege meer gedreven om in het hok te zijn.

Allemaal kleine dingen misschien maar hangt duivensport niet van kleine dingen aan elkaar?

 

ZELF

Hier was weer sprake van wat kleine tegenslagen. "Pech" zouden velen zeggen. Maar dat was het niet! Wel bijna steeds eigen schuld!

Ik was dom geweest, nalatig, slordig of onoplettend.

Niet voor niets hoor je soms: "In duivensport gaat het er om wie de minste fouten maakt."