De macht van het toeval
Het zijn soms hele kleine dingen die grote gevolgen kunnen hebben. Dit kan gebeuren in negatieve zin (denk aan "op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats") maar aan kleine dingen hebben we soms ook veel te danken.
Dat ene eitje dat wel of niet brak of die ene duif die zich wel of niet te pletter vloog kan het verschil zijn tussen eeuwige roem en vergetelheid.
PAULIEN
Neem de "Paulien" van Derwa, een van de beste duiven van deze eeuw. Niets meer en niets minder. Weergaloos op de vluchten en zo mogelijk nog beter als kweekduif. Albert dankt dit fameuze duifje aan de vergeetachtigheid van een sportgenoot.
Met moet weten dat hij in 2006 beloofd had wat jongen te kweken voor Paul Huls.
Omdat die de voor hem gekweekte duiven niet af kwam halen hielde goedlachse Albert ze zelf maar. Een ervan werd zijn "Paulien". Genoemd naar Huls, "Paul" staat wat slordig voor een duivin.
Albert Derwa met in zijn handen Paulien en dochter GEBROKEN VLEUGEL
Een van de beste duiven van Nederland in deze eeuw is dan weer de "Geeloger" van Koen Minderhoud. Die won in 2013 alleen:
- La Souterraine NPO: 3.077 d-1
- Chateauroux NPO 2.227 d - 1
- Pithiviers Provinciaal 6.340 d - 1
- Gien Provinciaal 3.824 d - 3
- Morlincourt provinciaal 6.625 d - 1
Is het niet ongelooflijk? Wel, dit vliegend wonder kweekte Koen uit een dochter van de "Paulien". Dus ook de "Geeloger" dankt zijn bestaan aan vergeetachtige Paul.
Maar we zijn er nog niet. Deze "Geeloger" heeft uiteraard ook een vader. Koen noemt hem de "Gebroken Vleugel" en ook aan hem kleeft een verhaal.
Men moet weten dat een aantal jaren terug de roofvogel onder zijn duiven sloeg. Die schrokken zich wezenloos en eentje vloog in volle paniek keihard tegen het duivenhok. Hij hield er een gebroken vleugel aan over. Koen had geen andere keus dan hem op het kweekhok te plaatsen waar hij vader werd van deze "Geeloger".
Waar andere duiven ten prooi vallen aan de roofvogel dankt de "Geeloger" er zijn bestaan aan.
KANNIBAAL
Kan je duiven als "Paulien" en de "Geeloger" onder de beste van deze eeuw scharen, de "Kannibaal" van Dirk van Dijck was van nog een ander niveau. Buitenaards!
Vooral ook door zijn ongekende kweekwaarde tot in de zoveelste generatie.
Zou er ooit een duif bestaan hebben met zoveel nationale winnaars en nationale Asduiven onder zijn nazaten?
De "Kannibaal" werd bekend tot in alle uithoeken van de wereld waar met duiven gespeeld wordt, en ook hij dankt zijn bestaan aan het toeval.
Men moet weten dat Dirk destijds een vale doffer had die op Quievrain fantastisch
presteerde. Tot hij op een kwade dag verloren ging. Dirk was er lange tijd niet goed van. Iedereen die al eens een super verloor weet hoe pijn dat dat kan doen.
Enfin, de bak waarin die vale huisde kwam leeg te staan en werd ingepalmd door een andere doffer. En passant nam die er de duivin van die vale ook maar bij.
Het werden de ouders van de "Kannibaal".
De Kannibaal van Dirk van Dijck werd ook door toeval geboren. Verdiende een betere foto.... KNOOK
De beste duif die Klak had in de nadagen van zijn carri're was diens 613. De vader, een doffer van 1987, noemde hij "de Knook", wat zo iets betekent als "lelijkerd". Ik heb die vele keren in handen gehad en inderdaad, daar was niets goeds aan.
Dat vonden anderen kennelijk ook. Het was een zomerjong, die werden verkocht maar geen mens die hem wilde. Als Jos weer eens duiven voor klanten gereed had smeekten of ze die ene duif niet af hoefden nemen. En dus bleef Jos er mee zitten. Dan maar weg er mee. Hij stamde weliswaar van iconen als de Geeloger, de Raketman en de Oude Witoger van de Janssens maar dat telde niet.
Toen sloeg het noodlot ook daar toe. Nou ja, "noodlot". In de winter pakte de roofvogel een van zijn doffers en nu had Klak een "probleem": Een duivin te veel of een doffer te weinig. Hij besloot geen duivin te verwijderen maar dan in "s hemelsnaam die lelijkerd maar door te houden.
Hij werd de vader van de "613". Het koppel heeft overigens nog jaren op elkaar gestaan zonder ook nog maar een goede te geven.
Jos Klak, de vedette tegen wil en dank met in zijn handen de 613. GEERINCKX
Een van de stamduiven van het befaamde hok Geerinckx komt van Jef Keirsmaekers. Gekocht? Hmm. Niet echt.
Men moet weten dat Keirsmaekers in de 90-er jaren een verkoop hield waar ook Luc aanwezig was. Na de verkoop waren er een handvol duiven blijven zitten. Duiven die niemand wilde en die men voor wat drinkgeld mocht hebben. Maar zelfs daarin hadden de meeste geen zin.
Die naar de poelier brengen vond Luc ook nogal wat. Hij nam er een mee naar huis en zou er de ene super na de andere uit kweken.
049 OF 050?
Het is alweer van 2000 dat Bas Verkerk, of all people, wat jongen van me wilde.
Ik zie nog voor me hoe Bas twijfelde over twee broers, de 049 en de 050. Ze leken dan ook als twee druppels water op elkaar.
Hij koos de 049 (hij zou hem Alessandro noemen) die werd vader van diens beroemde Sprint (1e NPO Chateauroux met keihard weer van 6.664 duiven en 2e Peronne van 20.806 duiven). Van "Sprint" zelf stammen weer vele supers waaronder "Bolt" van Heremans, de duif van 310.000 euro.
De "050", het evenbeeld van de "049" hield ik dus zelf maar kon er niets mee. Die heeft nog bij Willem gezeten en gaf ook daar alleen maar rommel.
Zo zie je maar. Had Bas de 050 mee genomen dan had hij nooit zijn Sprint gehad.
En dankt zelfs Leo Hermans zijn "Bolt" aan de keuze van Bas destijds.
Home Alone, nog een nazaat van Mattens x Sissi. Als vlieger een fenomeen en onder zijn nazaten meerdere NATIONALE Asduiven en NPO winnaars. 295 en 296
Zelf had ik mijn 145 (Ace Four) en 144, broer en zus. Ze werden in 1996 1e en 2e Asduif in M Brabant tegen toen gemiddeld 11.500 duiven in competitie.
Henk Simonsz heeft nog een serie artikelen gewijd aan de nazaten van deze duiven en dat was niet mis
De vader van Ace Four en co was de 295 van 1995 en ook hier speelde het toeval een zeer grote rol.
In dat jaar had H v Helmond Vorselaar een bon van me gekocht. Ik had een prima koppel (Mattens x Sissi) en had daar twee jongen van, vier weken oud, dus net in de prik. Herman bekeek de jongen, merkte geen verschil, en zei "geef er maar een".
Ik pakte de mooiste, de 296 zag ik.
Weinig kon ik toen vermoeden dat de duif die ik liet zitten vader zou worden van "Ace Four" en co. In Belgi' alleen al stamden daar van af:
"Anita" van Vanlint (1e Nationaal en Olympiade duif), de 1e Nationaal Argenton van P Rubens, de 1e Nationaal Argenton van B van Oeckel, "Den Ad" van M Wouters (1e Nationale Asduif KBDB en 1e Olympiade duif), Fleur van Jespers v d Wegen enzovoorts.
De 296 zou nog terug naar Nederland verhuizen en vader worden van een NPO winnaar.
HET KWEEKKOPPEL
Inderdaad, hoe kleine dingen grote gevolgen kunnen hebben.
Trouwens kweekkoppels samen stellen? Praat me er niet over. Niemand kan dat.
Het kweekkoppel maakt niet de kampioenduif maar de kampioenduif maakt het kweekkoppel.