Verkeerd gekozen 2
Soms gebeuren dingen die je heel lang bij blijven. Zoals dat bezoek aan die duivenbeurs met die Taiwanees. Ik bereidde haar (het was een vrouw ja) er op voor dat die niet moest schrikken als mensen me daar kenden.
"Ben je zo beroemd?" vroeg ze.
"Dat kan je wel zeggen ja", zei ik en ja hoor. Ik werd door liefst vier mensen herkend.
"Is het niet tof zo bekend te zijn?" vroeg ze.
"Helemaal te gek" zei ik, "dat zal je straks wel merken".
VOLGENDE DAG
"Straks" was de volgende dag. En ik heb het alleen over de telefoon.
4.00 uur. Ringring. Jawel, "s nachts dus. Een Chinees aan de lijn. "Sorry, ik wist niet dat het bij jullie nog nacht was."
8.00 uur: Ringring. Iemand voor een bon. Het clubhuis was afgebrand. Ik zou veel publiciteit krijgen.
9.50 uur: Ringring. Hoe laat de markt in Lier open is.
10.30 uur: Ringring. Of ik het adres wist van van Tilburg, Zondereigen.
11.40 uur: Ringring. Waar je Sedochol kan kopen. Wanneer je het moest geven en hoeveel. Het had wel haast,
12.40 uur: Ringring. Weer een vraag om een bon. Het was voor de jeugd. Die zou ik toch niet in de steek laten zeker?
13.30 uur: Ringring. Duiven die snotterden. Dat moest aan het hok liggen. Of ik eens langs wilde komen om er naar te kijken.
14.40 uur. Nu een Duitser. Of ik wat BS van de Weerd op wilde sturen. Hij zou wel betalen (wat zijn sommige mensen aardig). Mijn vrouw, die had opgenomen, verontschuldigde zich en vroeg of hij een andere keer terug wilde bellen, want we hadden bezoek.
"Wie?" vroeg hij.
(Wat? Wie? Hij hoefde gvd toch niet te weten dat de dokter er was. Net bezig mijn bloeddruk te meten?).
"Maar Herr Ad kan toch wel even komen?" drong hij aan. Met een woest gebaar trok ik de stekker uit. Het was de dag dat ik een geheim nummer heb aangevraagd.
Inmiddels waren ook 14 mails binnen gekomen, dus nu ook de computer uit.
EN TOEN
Maar nog was aan mijn lijden geen eind gekomen. Mijn vrouw kwam met de post aandraven:
- Een brief voor een bon.
- Vier A viertjes helemaal volgeschreven met daarbij de tekening van een duivenhok. Wat ik er van vond en' het had wel haast.
- En, je gelooft het niet, iemand stuurde zijn loonstrookje om te laten zien hoe weinig hij verdiende. De man had bovendien vijf kinderen en of ik daarom een uitzondering zou willen maken en hem 20 jongen leveren aan een prijsJE.
- Een ander had een nazaat van mijn 78-149. Of die destijds (meer dan 30 jaar geleden!) ook zo bang was.
- En' een vraag van een man die een bon gekocht had. Of hij eerst langs kon komen. Kwestie van elkaar beter te leren kennen en om te bespreken uit welke ouders hij een duif kon hebben. Zijn vrouw en kinderen zouden mee komen, voor de gezelligheid. Mee eten hoefde niet.
"S AVONDS
De kat van de buren (elk jaar goed voor 4 duiven minder op het hok) was overreden, dus U begrijpt, dat moest gevierd worden. Heel de familie present en omdat zo laat toch niet meer gebeld zou worden de stekker er weer maar in.
Na 5 minuten was het al prijs. Ik kwam net terug van het toilet (wilde even naar mijn eigen gezeik luisteren) en nam nu zelf op.
"Are you Mistel Ad? I am Chen from China. I want to buy supel pigeons."
"Sorry, I have no time now."
"I undelstand but I fuck pigeons."
"You fuck what?"
"Pigeons."
"Fuck heel China" ging het door me heen en ik trok opnieuw de stekker uit.
"Gaat het hier altijd zo?" vroeg de dame uit Taiwan.
"Nee hoor, met oud jaar is het wat minder" stelde ik haar gerust.
"You are REAL famous", zei ze.
"Famous? Famous? Tegen je Kanus" dacht ik.
Trouwens, wat heet. Een straat van me vandaan kent niemand me. ECHT famous zijn, dat is pas tof. Zoals de Koning bijvoorbeeld. Al jong koos ik er voor om geen koning te worden. Helemaal verkeerd besefte ik later en heb er nog spijt van.
KONING ZIJN
Koning zijn biedt namelijk vele voordelen. Zo weet heel het land wanneer je jarig bent. Dan feesten de mensen en steken vlaggen uit.
Ik ben ook regelmatig jarig, maar nergens wordt dan feest gevierd. Op geen enkel dorpsplein is het ter ere van mijn verjaardag zaklopen.
Wat ik van mijn ouders ge'rfd heb is drang naar nicotine, een sombere blik op de toekomst en liefde voor duivensport.
Ach, was ik maar koning denk ik nu soms.
- Huppelt een koning zonder een been te breken over de drempel van zijn paleis dan is hij "bijzonder atletisch".
- Slaagt een koning er in om zonder hulp zijn gulp te openen dan wordt hij geprezen om zijn ondernemingsgeest.
- Kan hij op 5 meter afstand een duif van een miereneter onderscheiden dan bewondert men hem om zijn scherpe blik.
- Lukt het hem om in zijn paleistuin vanaf twee meter een varken te raken met een luchtbuks dan is hij "een succesvol jager".
Had deze melker ook een probleem in zijn jonge jaren? LOF
Koning Eduard werd geprezen omdat hij zo goed kon borduren. Kijk, dat bedoel ik nou. Mocht ik ergens in een hoekje zitten borduren dan zou men de dokter bellen.
Doet een koning hetzelfde dan fluistert men in de gangen van zijn paleis "sstt, de koning borduurt."
Keizer zijn is het helemaal. Over Napoleon wordt verteld dat die meer minaressen had dan Clinton, Hollande, Ronaldo, Berlusconi en de voormalige Belgische Koning samen.
Zelfs op zijn 70e ging die nog hevig te keer onthulde een van zijn ma'tresses.
Zo hevig dat diens hond (die dacht dat hij haar aanviel) eens onder de lakens dook en ergens stevig zijn tanden in zette.
Waar dat precies was is nooit bekend geraakt.
In ieder geval, vergeleken met hem ben ik een prutser eerste klas. Ik moet het met twee doen. En die zijn nog blond ook.
DE MORAAl
Wat ik wil zeggen is dit:
Hebt U een zoon van wie U houdt? Hoop dat die nooit goed met duiven zal spelen en laat hem zeker nooit schrijver worden in een duivenkrant.
Want ik moet U nog iets zeggen.
Al gauw ben ik jarig. Ik haat die dag, zeker na wat verleden jaar gebeurde. Dat "Koning zijn" liet me toen maar niet los en ik nam de proef: Ging op het balkon staan, wuifde voorbijgangers vriendelijk toe, bedolf ze onder anjers en wierp kushandjes naar kinderen.
Drie dagen later werd ik wakker. In een of ander ziekenhuis in Turnhout.
De moraal van dit verhaal.
Goed met duiven spelen en in een duivenkrant schrijven heeft zijn charmes.
Maar alles heeft zijn prijs.