Ga direct naar de inhoud.

Een kant van een medaille (21-12-2020)

Zeeuwse GPS Pilot 2021 Succes of Fiasco 2.0

 Enkele weken geleden verscheen er een stuk in de duivenmedia waar heel wat kritiekasters van gesmuld hebben. Iemand had het lef om iets te publiceren over de Zeeuwse pilot waar veel mensen hun vraagtekens bij hebben. Dat dit gepubliceerd wordt door het enigste duivenblad wat Nederland rijk is en dan ook nog als ingezonden stuk, met zoveel “informatie”, roept toch ook wel wat vraagtekens op. Zeker wanneer er door diezelfde hoofdredacteur om vernieuwing geroepen werd en daar over gepubliceerd en geschreven werd. Opvallend ook dat dit gebeurt nadat het nieuwe NPO-bestuur zich heeft teruggetrokken uit de pilot. Ook zoiets waar veel vraagtekens bij gezet dienen te worden. Beïnvloed door leden en daarop anticiperen of duidelijk maken aan de Nederlandse duivensport dat vernieuwingen nog maar even weg moeten blijven? Er worden allerlei dingen gesteld en beweerd, maar wat is er nu eigenlijk allemaal van waar?

 Het lijkt een fantastische opbouw van begin tot het eind, maar de vraag is wat ervan overblijft wanneer er hoor en wederhoor was toegepast en niet een met een gekleurde bril geschreven was. Er worden namelijk zoveel dingen bijgehaald en groter gemaakt dan ze zijn. Het zou te wensen zijn dat er vooraf wat meer onderzoek gedaan werd of men begrijpend leert lezen. Dat blijkt moeilijk te zijn. Zeker wanneer je al overtuigd ben van je eigen gelijk.

 Er worden namelijk woorden als wonderformule gebruikt en reddingsplan… Iets wat ik voor het eerst heb gelezen in het document en daarvoor nog nooit heb zien passeren. Deze woorden zijn nooit genoemd of uitgesproken. Het zou fraai zijn dat men het dringende nut ervan in zou zien en nog mooier dat er echt zo’n wonderformule zou bestaan. Er is blijkbaar nog niet doorgedrongen dat het al (te) laat is. Over fusies met andere afdelingen die ‘maar’ moeten gebeuren is ook nog een mening. Als men dan weet dat deze hier niet op zaten te wachten en ze nu bezig zijn met het geld opmaken kan je je afvragen of je jezelf daarbij aan wilt sluiten. Men wordt het nog niet eens over kleine zaken in de eigen afdeling, zoals bijna gebruikelijk!

 Wat de fusie van de Nishoek in het verleden heeft laten zien is dat er meerdere clubs bij elkaar komen, maar nu, na verloop van tijd het aantal leden zakt door de natuurlijke afvloeiingen. Er is dus al een ervaring met fuseren. En blijkbaar zijn ze toch ergens goed in gezien er daar meer jongere liefhebbers lid zijn dan in een gemiddelde club! Zoiets als: Jeugd i.c.m. vernieuwing trekt jeugd! Dat hun grootste inkomstenbron het vervoeren is van duiven vanwege de opleer vluchten is de vraag. Er wordt jaarlijks een bonnen verkoop georganiseerd waar gemiddeld 10k. mee werd opgehaald. En los daarvan wordt er nog niks fout gedaan. De afdeling heeft namelijk inzicht in wat er wordt vervoerd en door wie. Opvallend is ook dat bepaalde leden uit Zeeland wel naar andere plaatsen rijden om alsook daarin te korven en de afdeling dus ook inkomsten misloopt. Zoiets als de pot verwijt de ketel dat die zwart ziet.

 Het feit dat de werkgroepen niet goed uit de verf gekomen zijn is een punt van aandacht. Daar had het bestuur meer op kunnen anticiperen, omdat er zeker bruikbare concrete plannen waren. Overigens was de vraag wel of de deelnemende leden er zaten om echt vernieuwende plannen te bedenken, of om ervoor te zorgen dat er vooral niet vooruit gewerkt kon worden. Want vernieuwend en vooruitdenken blijft nog steeds een hele opgave!

 Als we het hebben over hoor en wederhoor dan zou het puntje schorsing daar ook goed bij horen. Een schorsing of een ontzegging van het betreden van een gebouw zit wel degelijk verschil tussen. En welke reden had deze ontzegging. Ieder wel denken mens begrijpt dat dit niet zomaar tot stand komt. Wat er ook mist in dit stuk is dat deze zelfde persoon meerdere gesprekken heeft gehad, maar weigerde water bij de wijn te doen. Opvallend dat dit niet is terug te lezen.

 Een belevingscentrum in Zeeland. Een mooi en innovatief plan. Dat de molens van de politiek langzaam draaien weten we in Nederland allemaal, maar dat bestuursleden van verenigingen rechtstreeks naar de betreffende gemeente communiceert om vooral de bouw niet door te laten gaan met drogredenen en halve interpretaties is een niveau van een kleuterklas. Jammer dat dit niet vermeld staat, maar wel vermeld wordt dat er nog geen spa in de grond staat! Apart ook als we het hebben over communicatie richting elkaar toe, maar dit wordt verzwegen!

 Wat er ontbreekt.

 Ondanks het hele epistel van leden die vervroegd stoppen, clubs die worden opgegeven, bombrieven een eigen opleerprogramma in de afdeling enz. vraag ik mezelf af wat deze mensen zelf hebben gedaan in de achterliggende tijd om het tij te keren. Niet vanaf 2018, maar daarvoor. Of was het zo makkelijk in de comfort zone en we kijken wel waar het schip strand? Is dat niet de instelling van slapend duivenmelkersland? Vernieuwing, verandering is automatisch een afkeer. Maar is de vraag gesteld wat de cijfers over een aantal jaar doen? Duiven vervoeren aan torenhoge prijzen en daar zal het niet bij blijven. Daar zijn ook duidelijke statistieken van.  Waarom worden die niet genoemd of gebruikt? Het niet willen zien van? Het zijn verontruste leden. De vraag is op welke manier. Bang om hun hachje te verliezen. Met als doel zoveel mogelijk verwarring te strooien? Er zijn al geen nieuwe (jeugd)leden dus laat staan dat die erbij komen op deze manier. Dan is het gedaan met de duivensport in Zeeland. Wie is er dan verantwoordelijk voor? Het bestuur of de zogenaamde verontruste leden? Misschien is het goed om daar eens over na te denken. Dat kost zelf inzicht en dan moet er over iets heen gestapt worden. Het is al vanaf het begin dat de hoeven in het zand gingen, misschien wordt het eens tijd om die eruit te halen en wat verder te kijken…. Het zou een verademing zijn.