In de marge (25 maart)

Al gauw gaan ze weer binnenkomen, de aanmeldingen van jongen die verloren gingen. Dat is hier elk jaar zo en waarom zou het dit jaar anders zijn? Nou ja, ‘elk jaar’. Vroeger verloor ik (ook) niets maar dat was dus vroeger.

TERUGHALEN ZINVOL?
Ik haal die steeds op of laat ze ophalen. Vroeger omdat ik er goede in zag. Als dan zo’n verloren jong uit een favoriet koppel werd aangemeld was mijn dag goed, kon er een glimlach af voor mijn schoonmoeder en dansten mijn hartkleppen van pure opwinding de fandango. De ‘aanmelder’ kreeg een (voor Nederlandse begrippen) forse beloning maar helaas. Wat bleek later? Duif meestal niets waard. Wat zeg ik, ‘meestal?’ Voor zover ik me kan herinneren werd zo’n terug gehaalde duif hier nog nooit een goede.

Toch laat ik die nog steeds terug komen maar nu meer uit beleefdheid. Geen belangstelling meer hebben kan je vooral niet maken tegenover niet liefhebbers. Trouwens, mijn duiven dragen een knijpring met telefoon nummer en dat gaat niet samen met er geen belangstelling voor hebben.

GELIJK
Daar tegenover staan mensen die nooit duiven ophalen. Afgaande op mijn bevindingen zou je daar begrip voor kunnen hebben. Maar wel op voorwaarde dat ze afstand doen van de duif. Zijn die duiven ‘binnenlopers’ inderdaad niets waard? Hmm. Eerlijk gezegd geloof ik niet dat het alleen duiven zonder karakter zijn die er bij een snertvlucht de brui aan geven.

Neem die Olympiade duif van Nederlander J van Donk. Een super maar van een slechte vlucht wel ergens binnen gelopen en aangemeld. Hetzelfde deed die fenomenale fondduif (Home Alone) van Braad de Joode. Vraag is of dit uitzonderingen zijn of grote uitzonderingen. Ik houd het toch op het laatste.

360.000 EURO
Records zijn er om gebroken te worden. Nadat ‘Bolt’ van ‘de Leo’ was verkocht voor 310.000 euro (plus kosten) was niet de vraag of er ooit nog een duurdere verkocht zou worden maar wanneer. Dat was dus 4 maart jongstleden. Het zij Vlaamse Gino gegund, velen zouden graag in zijn schoenen staan, maar ophef maakt zo’n transfer wel. Hoe ik denk over 360.000 euro (plus bijkomende kosten) voor een enkele duif? Zoals iedereen daar over denkt zeker? Merkwaardig is overigens wel dat, terwijl het liefhebbers bestand op enkele tientallen jaren dramatisch daalde, de prijzen voor duiven de pan uit rezen. Wel erg tegenstrijdig zo lijkt het. Zij wel vermeld dat het een ander verhaal zou zijn met alleen kopers uit Nederland of België. Sommigen hier zouden dan ook heel wat minder duiven houden. Ik zeg wel eens ‘er zijn twee soorten verkopen, die met Chinezen en die zonder’. Of die mannen die die peperdure duiven kopen de sport niet kapot maken? Geloof ik niets van.

Eerst en vooral zijn het dus zelden landgenoten die zo veel geld geven en verder past enig realisme. Ook die extreem dure duiven schoppen straks niet de ene super na de andere ter wereld. Hun nakomelingen gaan echt de sport niet domineren in de streek van de koper.

ZICH VERBETEREN?
Duiven koop je, duur of niet, om er beter van te worden. Zo simpel is dat. De meeste uit sportief oogpunt, ze willen beter presteren, maar zoals gezegd zelfs met jongen uit supers moet je heel veel geluk hebben. Wie dat best weten zijn de mensen die zelf ooit een super hadden. Er was een tijd dat ik Nationale Asduiven kocht en die met elkaar paarde. In mijn verbeelding had ik al gauw een hok vol Asduiven maar de realiteit was anders. Van F H en R H hoorde ik trouwens dezelfde geluiden. Sommigen die zo gelukkig waren een echte super te hebben gebruikten die als stier, kweekten er manden vol jongen van, maar ook die hadden enkele jaren later geen hok vol goede. Hooguit enkele, als… ze geluk hadden!

COMMERCE
Anderen kopen dure duiven om commerciële redenen. Die streven niet naar meer kwaliteit maar naar meer geld op hun bankrekening. Dat is hun volste recht en dure duiven kopen kan inderdaad lucratief zijn, een goede belegging dus. Zo’n peperdure superdoffer gebruiken als stier kan in een land als China betekenen dat je al gauw je geld terug hebt met de verkoop van diens jongen. Maar 360.000 euro? En Zuid Afrika? Hmm. Weet niet. Maar die mannen zullen wel weten wat ze doen zeker?

VRIJHEID BLIJHEID
Wat ik wil zeggen is dat je je niet moet ergeren aan die dure duiven, beste mensen. Ieder moet zelf weten hoe hij de sport beleeft en wat hij daar voor over heeft. Willen ze van duiven leven? Wat dan nog? En die mensen die successen af willen dwingen met geld? Ook weinig mis mee. In voetbal en andere sporten is het weinig anders. Wel zouden sommige ‘kampioenen’ wat meer tact mogen hebben zoals hier onder blijkt.

HOK TE KOOP
Omdat ik vermoed dat hij zijn naam niet genoemd wil hebben zal ik hem maar Dinges noemen. Hij is op zijn 43^e al gesetteld, wil met duiven beginnen, en achter zijn huis staat al een hok. Hij droomt al van uitbreiding, want hij bruist van ambitie en wil op termijn een topper worden. Daarom wil hij ook topduiven kopen. En laat ik hem maar ‘de kampioen’ noemen heeft die, zo wist ook Dinges. Daarom werd die benaderd voor vier jonge duiven, twee doffers en twee duivinnen met uiteraard de vraag wat die zouden moeten kosten. ‘1.250 euro stuk’, zo mailde de ‘Kampioen’. Dinges sloeg achterover maar werd ook nieuwsgierig. ‘Of het dan ook jongen van de beste waren?‘

‘Niet van de beste, die waren nog duurder, maar wel van supers’ zo schreef de ‘kampioen’. En hij wees er op wat Chinezen hadden betaald voor enkele van zijn jongen op een internet verkoop. Aan die Chinezen echter had Dinges geen boodschap en hij houdt duivensport voor gezien voor hij er echt aan begon. En nu is zijn hok te koop. Een hok waarop hij dus nooit duiven had zitten.

VERKEERD
Natuurlijk is het voor een beginner, hoe ambitieus ook, niet slim om meteen zo’n ‘grote’ te benaderen. Maar ik heb meer moeite met die ‘Kampioen’. Die wist dat hij met een beginner te doen had en daarom had die nooit dergelijke bedragen mogen noemen. Hij had beter enkele ‘little white lies’ verzonnen. Zeggen dat hij geen jongen had. Of adviseren ergens anders duiven te halen. Of beter nog, adviseren voedsterduiven aan te schaffen en bij een regionale liefhebber die met weinig duiven goed speelt eieren aanschaffen.

Dan had ik toch meer begrip voor de Janssens. Als er kopers aan de bel hingen werd het gordijn opzij getrokken om te kijken met wat voor auto ze waren want zeker Louis was niet vies van geld. Ik heb er ook nog duiven gehaald, maar wel met de fiets. En nog een heel oude ook.