Ik schaam me
Vroeger placht ik wel eens iets neer te pennen dat niet direct voor de kwalificatie ‘subtiel’ in aanmerking kwam.
Maar zulke dingen leert een mens in de loop der jaren af.
Als ik nu boos ben, teleurgesteld of gefrustreerd verpak ik de boodschap en zoek ik niet meer de sensatie zoals de media dat tegenwoordig doen.
Er zijn zelfs persmensen die voor minder dan bh cup D de dop niet eens meer van de lens nemen.
Sensatie is wat men wil lezen maar die is in duivensport soms ver te zoeken.
Tot kiesman Niks Nut uit Land van Nooit de mond open deed.
IK SCHAAM ME
‘Ik schaam me diep’ zei kiesman N. Nut, afgevaardigde van enkele duizenden duivenliefhebbers.
‘Ik schaam me diep omdat we er na al die jaren niet in geslaagd zijn duivensport geloofwaardiger, rechtvaardiger en eerlijker te maken.
Het is van de gekke dat er nog steeds samenspelen zijn waarin 20.000 duiven in concours staan en andere waar het met 500 al ophoudt.
Hierdoor hebben mensen geen gelijke kansen om punten te vergaren voor nationale kampioenschappen.
Ik schaam me ook diep dat je in de ene afdeling tot september met duiven kan spelen en het elders in juli al voorbij is.
Zo kan het gebeuren dat iemand uitpakt met een duif die op een jaar 20 prijzen won, terwijl een ander een duif op een jaar maar 12 keer kan spelen.’
IK SCHAAM ME
‘Ik schaam me diep’ zei N. Nut dat we niet naar de liefhebbers luisteren.
In 2006 konden die pas 1 mei beginnen spelen. Ze vonden het een zegen, ‘voortaan nooit meer vroeger beginnen’ smeekten ze in koor.
En wat deden we?
Doen alsof we stokdoof waren en in 2007 weer even vrolijk even vroeg beginnen.
‘Waar blijft de vogelgriep’ hoor ik sommigen hardop denken en ze hebben gelijk.
Mijn grootvader zei al dat het pas bekwaam is met duiven te spelen als de bladeren aan de bomen staan.
Rond 1 mei dus. Ik schaam me diep dat ik als kiesman er niets aan deed om op te komen voor de mensen die ik vertegenwoordig.’
IK SCHAAM ME
‘Enkele honderdduizenden euro’s zouden zijn verkwanseld aan een instantie die zorg zou dragen voor verloren en opgevangen duiven.
Zorgen voor die diertjes zou goed zijn voor ons imago zeiden mijn collegae.
Ik schaam me diep dat ik niet beter bij de les was.
Als echt honderdduizenden euro’s van zo veel liefhebbers in rook zijn opgegaan schaam ik me dood kiesman te zijn.
Wat hadden we met dat geld mooie dingen kunnen doen.
Bijvoorbeeld onderzoek naar Coli/adeno wat voor velen een nachtmerrie is geworden en zelfs reden tot stoppen.
We hadden het geld kunnen besteden om in de media aandacht te trekken.
De Noord Koreaanse leider Kim Jong doet dat goed. Volgens de media daar kent hij alle telefoonnummers van alle arbeiders uit het hoofd.
De halve wereld moest er mee lachen maar zou dat bericht misschien toch kloppen?
Het land is straat arm en weinigen kunnen zich een telefoonaansluiting permitteren.
Ja en dan wordt het natuurlijk al een stuk eenvoudiger alle nummers uit je hoofd te kennen.
Als het eens zo ver komt dat ik de adressen van alle liefhebbers uit het hoofd ken is dat ook mijn schuld. Ik schaam me diep.’
IK SCHAAM ME
‘Er is afgelopen jaar weer heel wat geruzied over van alles en nog wat.
Zelfs het NP bestuur en het beroepscollege kregen hooglopende ruzie en middels ingezonden stukken in de pers werd er heen en weer beschuldigd.
Een conflict tussen een liefhebber uit Waalwijk en een clubbestuur zou aan de grondslag liggen van het opstappen van mensen die geacht worden wijs te zijn.
Mensen ook met een voorbeeldfunctie.
Maar de allerlaatste die vechtend over straat zouden moeten rollen zijn zij.
Ik schaam me diep bestuurder te zijn en krijg nog meer respect voor gewone mensen die gewone mensen respecteren.
IK SCHAAM ME
‘De Nationale manifestatie was op sterven na dood.
Triest dieptepunt was die van enkele jaren terug in de Brabant Hallen in Den Bosch. Er waren twee evenementen tegelijk met als gevolg een verkeersinfarct en geen doorkomen aan.
Nadien kon je lezen hoe groot het succes al weer was.
Desondanks werd terug uitgeweken naar Rosmalen.
De teloorgang leek onafwendbaar tot jonge heer P K die ervaring had in Houten in de arm werd genomen en ups… we gingen weer de goede kant uit.
Ik, kiesman Niks Nut, schaam me diep dat een jonge gast uit Huizen het op zijn eentje voor elkaar kreeg de Nationale Manifestatie nieuw leven in te blazen terwijl wij, oude wijze ervaren bestuursrotten, die niet eens in stand konden houden.’
IK SCHAAM ME
‘Over de Derby der Junioren, Nationaal Orleans jonge duiven dus, werd in heel de wereld met ontzag en jaloezie gesproken.
200.000 Jonge duiven in een concours, dat was uniek, dat werd ons benijd.
We waren even trots als een meisje van dertien met haar eerste bh.
De liefhebbers raakten in de ban en gingen er voor.
Er ontstond zelfs een nieuw woord in duivensport; Orleanskoorts.
Ik, kiesman N Nut dus, schaam me diep mede verantwoordelijk te zijn voor het opdoeken van het grootste en meest prestigieuze concours van de wereld.
Tegen de zin van de achterban door wie ik gekozen ben en zonder die te raadplegen stemde ook ik Orleans naar de Filistijnen. Ik schaam me.’
IK SCHAAM ME
‘In Zuid Nederland hebben ze ‘sinds mensenheugenis’ zogenaamde gouden ringen.
Die waren zeer herkenbaar, niet alleen vanwege de kleur maar ze verwezen ook naar het jaar en dat was handig.
Ringen van 2002 begonnen met 02.
Die van 2003 begonnen met 03.
Die van 2004 begonnen met 04.
Die van 2005 begonnen met 05.
Toen kwam 2006. De ringen begonnen met…. 07.
Foutje moet kunnen, maar dit was geen foutJE maar een FLATER.
Onbegrijpelijk en onaanvaardbaar dat zoiets kon gebeuren.
Het doet denken aan de eigendomsbewijzen van 1998. Je moest ze destijds van de rol scheuren en je moet nu moeite doen ze te lezen.
Duivensport mooie hobby?
Klopt. Maar ik zie te veel mislopen en niemand die het sein op rood zet.
Ik schaam me.
IK SCHAAM ME
Pardon beste lezer, hebt U nooit gehoord van kiesman N. Nut uit Land van Nooit?
Volgens U bestaat die brave man helemaal niet?
Klopt.
Want soms droomt een mens zo maar even weg.
Ik schaam me diep.