Ik had het kunnen weten
'Als iemand goed kan schrijven wil dat nog niet zeggen dat hij ook goede duiven heeft' stond een beetje hatelijk in een brief die ik kreeg van een Duitser en ook de reden waarom hij mijn duiven maar niets vond.
Ik was verrast en vond het een beetje vervelend. Verder was het een nette brief waarvan ik eigenlijk had kunnen weten dat ik die ooit zou krijgen.
MIJN ADVIES
Twee jaar geleden belde hij of hij langs mocht komen. Waarom ik 'ja' zei weet ik nog niet maar ik zei dus 'ja'.
Hij kwam, zag, maar helaas overwinnen zou er niet bij zijn.
Hij wilde late jongen van mijn beste kwekers en zou die goed betalen. Ik bezag hem eens, hij leek me een goed mens, ik schatte hem tegen de 70.
Niet meer van de jongste dus, hoewel, voor een duivenliefhebber'
Ik vond zijn vraag niet verstandig, ook omdat hij al wat ouder werd.
Met late zou hij minstens 2 jaar moeten wachten, ook omdat je duiven meerdere partners moet geven voor je er over kan oordelen.
Daarom stelde ik voor om in maart eieren van de vliegduiven te halen.
Daaruit kweek ik zelf soms de beste, de jongen zou hij kunnen, een veel snellere manier dus en stukken goedkoper.
AKKOORD
Hij kon me volgen en ik reserveerde 16 eieren. Nu het ijs gebroken was begon hij te vertellen en het was niet veel goeds dat ik hoorde.
Hij noemde de namen van een reeks liefhebbers bij wie hij eerder kocht maar die hem stuk voor stuk bedrogen hadden.
Eigenlijk had ik toen al kunnen weten dat ik de volgende zou zijn met wiens duiven hij niet zou slagen en dat bleek ook zo.
TELEURGESTELD
Van de 16 eieren waren er 13 uitgekomen en dat leken wel 13 kleine negertjes.
Drie gingen er van het dak verloren.
Toen waren er nog 10.
De eerste vlucht verloor hij er al 4.
Toen waren er nog 6.
De volgende vlucht gingen er 3 verloren en de laatste 3 verloor hij de vlucht die daar op volgde.
Toen had hij dus niets meer en dat kan natuurlijk nooit.
Zelfs de slechtste duiven van de wereld gaan niet allemaal op enkele vluchtjes verloren wegens gebrek aan klasse.
Die KUNNEN wel verloren gaan maar dat is dan een kwestie van niet gezond zijn en dan treft de liefhebber schuld.
Een beetje melker ziet dat en speelt zulke niet.
Nu is 'niet spelen' in Duitsland problematisch vanwege oplopende vliegprogramma's maar er bestaat ook nog zo iets als dierenartsen en hokken die niet deugen.
En na zijn brief wist ik het zeker. De brave man was nooit bedrogen al meende hij dat, hij heeft het niet.
Hij was een van die velen die er in slagen geen platte prijs te winnen al geef je ze de beste duiven van de wereld.
ANDERE DUITSER
Onlangs sprak ik dan weer een ontredderde oosterbuur.
Die had ook overal gekocht en omdat het maar niet wilde lukken had hij een installatie neergezet die hem meer dan 200,000 euro, U leest het goed, had gekost.
Van de duurste materialen en temperatuur, luchtvochtigheid, luchttoevoer enzovoorts werd allemaal automatisch geregeld.
De foto's die hij toonde waren inderdaad indrukwekkend.
Omdat hij weggespeeld werd door mensen met bouwvallige hokken die nooit een cent aan duiven gaven meende ook hij dat ze hem overal belazerd hadden.
Ik was zijn laatste hoop, als het met mijn duiven niet lukte zou hij stoppen.
Kijk als ik ergens niet tegen kan zijn het dreigementen als deze (stoppen) en verder had ik mijn les geleerd. De man vertrok zonder duiven.
NOG EEN
Beide voorvallen doen denken aan die Zeeuw.
Hij is tevreden over de prestaties van zijn jongen, die vliegen bijna 40 % prijs, en alleen duiven die de helft prijs winnen worden doorgehouden.
Maar elk jaar opnieuw is het tobben met de oude.
'Aan de kwaliteit kon het niet liggen omdat ze als jonge duif wel presteren.'
Althans, dat is zijn mening.
Verder heeft hij stamkaarten van hier tot de Chinese muur en achter duiven die niet presteren zit wel een verhaal (lees smoes) om die toch door te houden vanwege een goede ouder of overgrootouder.
Dat een duif 8 overgrootouders heeft lijkt hij niet te beseffen en evenmin dat geen enkele stamkaart van een duif een goede maakt.
Trouwens, duiven die 50% prijs winnen?
Zijn dat goede?
Moet je zulke doorhouden of, erger nog, er uit kweken?
Jongen die bij mij 8 prijzen vliegen op 10 maal zetten of desnoods 10 op 10 kunnen vertrekken omdat ik andere normen hanteer.
Bij mij moeten ze ook minstens de helft prijs winnen maar dan per tiental.
Waar ze uit komen telt niet.
Duiven die met sterke wint tegen EN wind mee pure kop wonnen mogen ook blijven.
En wat zeker kan vertrekken zijn duiven die niet gezond blijven terwijl de hokgenoten dat wel doen.
DE MORAAL
De moraal?
Velen zullen nooit slagen omdat ze 'het' niet hebben.
Moeten ze dan maar stoppen omdat er toch geen eer te behalen valt?
Geenszins.
Want van duiven, voeren of medicijnen hoef je niet eens zo veel verstand te hebben.
Wat je moet weten is HET ENIGE GEHEIM IN DUIVENSPORT.
En dat is streng selecteren op basis van natuurlijke gezondheid en prestaties.
Ik zeg altijd 'de slechte opruimen, de goede verkopen en de supers behouden'.
Neem mannen als Gaston van de Wouwer, Marcel Wouters, Charel Boeckx, destijds Albert Marcelis en zo veel anderen.
Ik ken die een beetje, ze lijken me weinig verstand te hebben van medicijnen, zijn niet ge'nteresseerd in stamkaarten, ras of voedingsleer, hun bijbel is de uitslag. .
Aan de hand daarvan wordt geselecteerd en tot wat dat leidde weten mensen best die tegen ze spelen.
Of' dat proberen.
TOT SLOT
Ik heb de brief van de ontevreden Duitser niet beantwoord.
Dertien duiven die na vier vluchten allemaal verloren waren omdat het allemaal slechte waren? Komaan.
Om de slechte smaak uit mijn mond te spoelen maakte ik een fles wijn soldaat.
Gekregen van iemand die wel tevreden was.
Ik zag een vis met een bril op en een aap met een bh. Eerst dacht ik aan een hallucinatie maar kort daarop reed een kangoeroe op een scooter, zag ik Miel van den Branden met Maxima op zijn rug en twee eieren die aan het vechten waren op de markt in Lier.
Na een fles wijn zie je nog eens wat.