Ga direct naar de inhoud.

Weetjes

'Kom eens kijken' zei Klak me eens en liep me voor naar een hokje waarop een koppel duiven zat.

Twee blauwe en in de nest lagen een paar jongen.

'Ze komen mooi op' zei ik.

'Zie je anders niets?' vervolgde Klak.

Ik haalde mijn schouders op.

Toen pakte hij een jong uit het nest, trok de vleugel open en keek me veelbetekenend aan.

Mijn franc viel. Het was een witpen en kort daarvoor had ik geschreven dat uit 2 blauwe alleen maar blauwe komen.

Klak was het niet vergeten en omdat het de derde keer was dat hij dit mee maakte wilde hij me toch even laten weten dat ik fout zat.

Natuurlijk had ik die wetenschap (blauwe geven alleen blauwe) niet van mezelf, alles hebben we van anderen, zelfs leren praten, maar ik had dus ongelijk.

En nu fokte ik zelf een witpen uit twee blauwe ouders.

 

'CHOCOLAT'

Een jaar of wat geleden zat half de wereld achter rode Meulemans duiven aan.

Sommigen noemden die 'chocolat'.

Ze waren van een speciaal kleur rood, Karel had die toen zelf niet op zijn hok, maar commercieel waren die interessant omdat een buitenlander die zogenaamde 'recessive reds' de hemel ingeschreven had.

En hoe groot de macht van de media is bleek weer.

Overal ter wereld werd kort nadien met rode Meulemansen geadverteerd, iedereen die een beetje verkoper was had ze leek het wel, maar je leest er niet meer over.

En dat verbaast me niets.

Heb zelden of nooit een duif van die kleur gezien die iets waard was.

Trouwens, uit dat befaamde Meulemans koppel, door velen beschouwd als het beste ooit, kwamen toch duiven met een heel merkwaardige kleur.

 

VERLIEZEN

Evenals de meeste verloor ook ik dit jaar heel wat jongen.

In het voorjaar werden er enkele telefonisch aangemeld maar in mei en juni, toen er meer verloren gingen, hoorde ik niets meer.

Zopas dan werd het enige augustusjong dat verloren ging aangemeld.

Omdat me andere jaren ongeveer hetzelfde gebeurt zou de verklaring wel eens gezocht kunnen worden in de stempel.

Met je telefoonnummer in de vleugel vergroot je de kansen dat duiven aangemeld worden, maar wat gebeurt?

In het voorjaar is dat telefoonnummer goed leesbaar maar juist als de verliezen groter worden, in mei en juni, is dat nummer vervaagd.

Van herfstjongen, met een 'verse' stempel hoor je dan weer wel bericht.

Dus zouden we alerter moeten zijn en 'herstempelen'.

Heb ondervonden dat een stempel in de vleugel veel effectiever is dan een knijpring met daarop je telefoonnummer.

Bij een binnenloper kijk je onwillekeurig in de vleugel en niet naar het knijpringetje.

Dat laatste doen niet liefhebbers dan weer wel.

Mensen kunnen ook via internet op de sites van de KBDB en de NPO achterhalen aan wie een duif toebehoort maar dat doen weinigen.

Sportgenoten die beweren geen verloren duiven op te halen omdat die 'toch niets waard zijn' zien het verkeerd.

 

ELKE DUIF ANDERS

Duiven kunnen ook na enkele dagen of zelfs maanden spontaan terugkeren, sommige totaal ontredderd terwijl aan andere weinig te zien is.

Vooral beginnende liefhebbers vragen zich wel eens af of zo'n duif zich nog zal herpakken, ofwel nog sportieve waarde heeft.

Wel, dat verschilt van duif tot duif, al ben ik geneigd te zeggen dat je de meeste af kan schrijven en nooit meer het niveau halen van voorheen.

Zo herinnert men zich de beruchte Vierzon in Belgie en Pithiviers dezelfde dag in Nederland in 2007 nog wel.

Vreemd was dat de prijzen van Pithiviers veel sneller verdiend waren dan van Vierzon maar dat de verliezen veel groter waren.

En het waren vooral de bewezen goede die verloren gingen, fondduiven daarentegen kwamen wel thuis.

 

VREEMD

Bij de eerste duif die aankwam wist ik het al; de laatst getekende en totaal ontredderd.

Moeilijk ori'nteren lijkt duiven enorm af te matten.

Streekgenoten Adams en Leyten hadden toen een zeldzaam goede duif in de race.

Omdat de vlucht zo dramatisch verliep zaten ze met de bibber maar tot hun grote opluchting kregen beide hun super terug.

Maar wat nu zo vreemd is?

Beide duiven, en dat waren ECHTE, hebben nadien geen prijs meer gewonnen.

 

SOORTGELIJK.

Het doet denken aan mijn 98-162.

Nadat die al diverse 1e prijzen gewonnen had deed hij dat opnieuw op 6 mei 2000 van Chantilly tegen 13.203 duiven.

Hij vloog toen bij bloedheet weer en tegenwind van die massa duiven meer dan 5 minuten vooruit.

Ik moest me vergissen zeiden mensen die belden hoe laat ik gepakt had.

Op de duur begon ik zelf te twijfelen maar het was wel degelijk zo.

Ik noemde hem 'Home Alone', dat klinkt kennelijk goed want nu heten veel duiven zo.

Trouwens, nooit een duif zo binnen zien suizen als hem die dag.

Maar 'Home Alone', die eerder zo makkelijk eerste won deed zijn naam nadien eer aan door ook 'home alone' te arriveren maar nu steeds te laat.

Ofwel hij won geen platte prijs meer.

'Verbrand' zeiden mensen vroeger.

 

GELUK?

Misschien was het overigens mijn geluk want ik zette hem op het kweekhok en je wil niet weten hoe dat uitpakte.

Nazaten wonnen bij Jespers van der Wegen alleen al:

Nationaal Argenton (z) 1e.

Nationaal Argenton 25,583 d ' 6, Provinciaal Bourges 6,351 d ' 12, Nationaal La Souterraine 21,271 d ' 7, Provinciaal Bourges 4,655 p ' 2, Nationaal Bourges (z) 10,321 p ' 2, Nationaal Bourges 31,824 d ' 4.

In Nederland voor Jan van der Putten Nationaal Orleans 37,000 duiven ' 4.

Verder zal ik maar geen voorbeelden noemen want 'in Nederland gaat het veel makkelijker en zitten slechte duiven'.

Zeggen sommigen.

 

INTERNET

Ik noemde internet.

Veel Nederlanders hebben de naam zichzelf voorbij te hollen en het moet gezegd, daar zit iets in.

Liefhebbers moeten, zo wil de NPO, veel informatie maar opzoeken op Internet.

Weten ze daar dan niet dat de meeste ouder zijn en geen benul hebben hoe ze dat moeten doen?

Hetzelfde met poulen.

Poule brieven kennen we al lang niet meer.

Wie wil poulen moet dat maar elektronisch doen; met het 'kastje'.

Maar dat is voor de meeste zo ingewikkeld dat er niet meer gepould wordt.

Duitsers waarschuwden me lang geleden al dat het met spelen voor geld gedaan zou zijn als elektronisch gepould moest worden.

Ze kregen gelijk.