Vragen zonder antwoord (26 okt)
Dokter Stam was in de vorige eeuw DE duivendierenarts van Nederland. Ik kon het goed met hem vinden, zeker nadat we elkaar beter hadden leren kennen tijdens een Olympiade. Ook Stan Raeymakers behoorde tot zijn (kleine) vriendenkring. Dr. Stam was ook een van de weinige ‘duivendokters’ die zelf goed speelde. En… hij was een van de eerste die het belang van synergie onderkende, vooral bij het ornithose complex. Met synergie wordt bedoeld dat meerdere middelen (antibiotica) samen meer effect hebben dan de afzonderlijke. Een plus een is drie. Bekend was en is nog steeds zijn ‘S en A’ poeder (Suanovil en Aureomycine). De Antwerpse dierenarts (Karel Vannoppen), destijds vermoord door de hormonenmaffia, was tegen die wekelijkse eendaagse kuurtjes herinner ik me nog. Maar is dierenartsen die anders denken niet van alle tijden?
NADIEN
Als ik de dokter belde begon ik meestal: ‘ik had een vraag meneer Stam.’ Hij bleef ook voor mij ‘meneer’ omdat hij van een oudere generatie was. En steevast onderbrak hij met ‘ik dacht dat A S een man van antwoorden was’.
Het was in de jaren dat mijn prestaties ongekend waren maar dat ik een man ‘van antwoorden’ was klopte niet. En dat ben ik nog niet. Sterker, naarmate ik langer mee draai rijzen meer vragen dan antwoorden. Ik begon zelfs mensen te wantrouwen die op alles een antwoord hebben.
HERKENNING?
Zo herinner ik me twee vluchten van Barcelona waarvan twee liefhebbers de twee duiven die ze mee hadden tegelijk thuis kregen. Van zo’n gigantische afstand, met zo veel duiven tegelijk los en dan tegelijk arriveren? Kon toch amper toeval zijn?
Zaten die in dezelfde mand en zijn die samen gebleven? Herkenden die elkaar vlak na de lossing? Of vonden ze elkaar later? We zullen het nooit weten.
Zo was er, ook in de 90-er jaren, en veel Zuid Nederlanders zullen het nog weten, Harrie Kennes, destijds Hilvarenbeek. Van een vlucht uit Bourges (jonge duiven) kreeg die 13 duiven tegelijk.
ONWEZENLIJK
Ik herinner me die vlucht nog goed omdat ik er bij betrokken was. We moesten de duiven melden en ik bleek ‘steenvroeg’ te zitten. Tot ik hoorde dat Harrie me klopte en nog wel met drie duiven. Drie? Kon amper. Toen men later sprak over 13 duiven was ik gerust. Dit kon natuurlijk helemaal nooit. Waarschijnlijk zat hij me niet eens voor op deze Semi nationale vlucht. Maar het was wel degelijk zo. Dertien duiven tegelijk en alle dertien bij de eerste 15 S Nationaal. Uiteraard werd er destijds heel wat over gepraat. Harrie denkt zelf dat de mand met zijn duiven iets later is open gegaan. Dat groepje met alleen zijn duiven had dus dezelfde eindbestemming en vloog daarom iets sneller en rechter huiswaarts. Dacht Harrie.
En zie eens naar de uitslagen van de vluchten van de Ronde van België. Van Berlaar Heikant was ik niet alleen verbaasd over he vele geld dat er in om gaat maar ook dat her en der meerdere duiven tegelijk arriveren. Van een vlucht uit totaal andere richting dus.
In Antwerpen is momenteel een discussie gaande omtrent de plaats van de manden in de wagens. Beïnvloedt dat de concoursen? Weet niet, maar het lijkt wel op deze materie: Sneller en directer samen huiswaarts door herkenning, zoals sommige Antwerpenaren menen? Hmm. Misschien.
REOVIRUS
In Zuid West Nederland en ook in Antwerpen zijn dit voorjaar heel wat jongen gestorven. Veel meer dan bekend omdat de meeste er over zwijgen. Van de ene dag op de andere, zonder enig ziektebeeld lagen ze dood op het hok. Tot 45% toe.
Geen slechte mest en ook geen verminderde eetlust. Dus niet de klassieke Adeno/coli die we maar al te goed kennen. Dierenartsen schreven een coli-kuur voor maar dat hielp geen steek. Volgens een Duitse wetenschapper zou het om het Reovirus gaan. Een andere Duitser spreekt over het Rota-virus. Het lijkt dat ze hetzelfde bedoelen maar dat is iets waar ik totaal geen verstand van heb. Het is een groot probleem in Australie en mogelijk krijgt men er hier ook mee te maken schreef een Nederlandse dierenarts. Maar wat vooral verontrustend is? De kans zou groot zijn dat het op eenmaal getroffen hokken weer terug komt.
KBDB
Als je met duiven wilt beginnen heb je een coördinaat nodig, dat spreekt voor zich. Maar hemeltergend is wat die jeugdige Antwerpenaar mee maakte.
Hij werd doorverwezen naar een landmeter. Omdat hij toch al voor veel kosten kwam vroeg hij voor alle zekerheid aan sportgenoten wat dat ging kosten. ‘Niets zeiden’ die. Tegenwoordig doen ze dat met de computer, iedereen kan het, gewoon een paar keer klikken. Ze komen zelfs niet meer kijken. Nu was hij enigszins gerust gesteld maar niet voor lang. Het zou hem meer dan 300 euro kosten, dat vond hij te gortig voor enkele minuten werk en is maar niet met duiven begonnen.
Van dat schandalig veel geld voor zo weinig werk moet de KBDB toch weet hebben? Waarom houden ze het dan niet in eigen beheer? Of dat van de provincie? Luidt een of ander reglement niet dat elk lid duivensport moet bevorderen? Dat doe je niet door beginners met zo veel onnozele kosten op te zadelen, KBDB.
NOG DE KBDB
Verder vraag je je af waarom de bond, tegen de wil van de meerderheid, het mes niet zet in de vliegprogramma’s. Op drie fondvluchten dezelfde dag zit niemand te wachten. Wat een nodeloos werk en geldverkwisting ook. Hetzelfde geldt voor twee vitesse vluchten op een dag. Opnieuw veel werk en nodeloze kosten om vluchtjes met belachelijk weinig duiven in stand te houden.
Twee vitesse vluchten op een dag kon toen we nog met 100.000 of 150.000 waren. Maar die tijd komt nooit meer terug. Ooit zal men er toch aan moeten (een vitesse vlucht op een dag) en waarom dan niet meteen?
Inkorfbeperking is nog zo iets. In Nederland wordt er aan gewerkt, zoals men hier eerder kon lezen. Zal België volgen?
JAN EN LEANNE
De prestaties van Jan van de Pasch en dochter wel eens gezien? Onvoorstelbaar. Je zou aan ‘weinig concurrentie’ kunnen denken ware het niet dat ze soms een zwerm duiven tegelijk thuis krijgen voor de rest uit. De 20 eerste prijzen winnen tegen duizenden duiven, daar schrikt geen Limburger meer van. Waarom kan dat daar en elders niet vraag je je af.
OPNIEUW
Opnieuw mailde een Chinees dat die voor fortuinen duiven had kocht, er geen steek mee vooruit kwam, maar dat hij wel lukte met rondes jongen die hij jaarlijks kocht die samen niet kostten wat eerder een enkele ‘pedigree duif’ kostte. Hoe lang gaat die pedigree gekte nog duren vraag je je af. De voorbeelden zijn bekend van kopers die zo veel investeerden dat ze hun zaak kwijt raakten, hun vrouw en hun reputatie.
Zelfs een koppel dat al supers gaf biedt geen garantie dat het ooit nog een goede gaat geven. Natuurlijk mag iedereen daar anders over denken.
Maar wie meent een koppel te hebben dat niets dan supers geeft mag zich melden. Ik wil goed geld geven voor een jong uit dat koppel. Maar dan gaan we eerst wel langs een notaris.