Ga direct naar de inhoud.

Dikke koppen

Als een seizoen er op zit en het niet naar wens ging is het nuttig je vragen te stellen.
Waarom ging het niet naar wens?
Zijn de duiven niet goed genoeg?
Kregen ze nooit de vereiste vorm?
Of maakte je misschien zelf fouten?
Want een ding moge duidelijk zijn:
Omdat het veelal dezelfde spelers zijn die er elk jaar weer staan, bij wie de duiven dus blijkbaar wel vorm krijgen lijkt de ene liefhebber gewoon handiger dan de andere.
Te vaak wordt gezocht waar men het niet zoeken moet om eigen falen te verklaren.
Dienaangaande verbaas ik me vaak over de vindingrijkheid van de medemens. Eèn slechte vlucht kan domme pech zijn, een hèèl jaar slecht spelen niet.
Dan hapert er iets, misschien heeft men fouten gemaakt.
In dat geval is het zaak die niet te blijven maken!
De meest gehoorde klacht in het seizoen betreft 'de koppen'.
Voor sommigen nooit een probleem, voor anderen weinig minder dan een nachtmerrie.

OP EIGEN HOK
Zelf heb ik, zo lang ik in duivensport meedraai, nog nooit een slecht jaar gehad.
De vluchten dat geen vijftig procent prijs werd gespeeld zijn bijzonder schaars.
En toch ben ik geen tovenaar.
Voor mij zijn er twee hoofdzaken:
- Ze kunnen het of ze kunnen het niet.
- Ze hebben vorm of ze hebben geen vorm.
Al het andere is voor een groot deel larie.
Merkwaardig toch dat datgene waar het in duivensport vooral om gaat, kwaliteit, bij slechte resultaten zo weinig aandacht krijgt.
Sommigen verwijzen dan naar goede spelers die ook geen beste dag hadden zodat het er op lijkt dat er vluchten zijn waarop alleen slechte duiven prijsvliegen.

GOEDE!
In Holland vinden ze die vitessevluchtjes in België 'allemaal geluk', de Belgen vinden fond, en meer bepaald overnacht, weinig meer dan een loterij.
Vooral over die nachtelijke aankomsten bij vluchten met middaglossing wordt in België smalend gedaan.
Dat je ten allen tijde goede en vorm moet hebben, van vijftig kilometer en van duizend, bij wind mee en wind tegen is kennelijk een te revolutionaire opvatting.
Wat het belangrijkste is, kwaliteit of vorm?
Ik zet liever mijn centen op een middelmatige duif in vorm dan op een super die het aan vorm ontbreekt.

DIKKE KOPPEN
Maar waar ik het over wilde hebben was dat probleem bij velen: Dikke koppen.
Mijn resultaten waren voor een clubgenoot eens aanleiding te verzuchten dat ik toch wel geluk had een soort duiven te bezitten dat geen dikke koppen kreeg, geen aandoeningen van de luchtwegen, rode kelen, rulle nekken, snot.
Het klonk bijna als een verwijt.
Ik heb van die zaken inderdaad zelden last.
Maar dat ligt niet aan de soort want 'soort' heb ik niet. Het is een allegaartje.
Grote duiven en kleine, korte en lange, afkomstig van beroemde liefhebbers maar vooral minder beroemde, van Nederlanders en van Belgen, gekocht en gekregen.
Dat 'geluk' gevrijwaard te blijven van 'dikke koppen' heb ik dus aan iets anders te danken.
Waarschijnlijk aan een goed hok, het feit dat ik weinig medicijnen geef en streng selecteer op natuurlijke gezondheid.

WEERSTAND
Als duiven met dikke koppen van een vlucht komen is dat veelal een gevolg van vechten.
En het zijn de duiven die geen vorm hebben die zich laten bewerken.
Andere duiven 'voelen' instinctmatig dat de 'mandgenoot' niet lekker in zijn vel zit en de pikorde, in de meest letterlijke betekenis van het woord, gaat een rol spelen.
En daarin kunnen dieren wreed zijn.
Dat zie je soms bij afgematte laatkomers of jongen die uit de schotel vielen.
Duiven zien onmiddellijk hoe weerloos die zijn en ze worden tot bloedens toe bewerkt, soms bijna afgemaakt.

IN DE MAND
Ook in de mand moeten de minder gezonde duiven het ontgelden.
Daar wordt op ingehakt door duiven die wel in vorm zijn en een en ander wordt uiteraard nog verergerd doordat de slachtoffers geen kanten uit kunnen.
Gevolg? Dikke koppen.
Soms worden koude voorjaarsvluchten er bij gehaald.
Ik geloof daar niet zo in.
Duiven kunnen heel goed tegen extreem hoge of lage temperaturen.
Liefhebbers die hun duiven in de winter veel los hebben weten dat die uren in ijzig koud weer kunnen vliegen zonder daar dikke koppen van te krijgen.
Dikke koppen lijkt me ook geen 'ziekte veroorzaakt door tocht'.
Duiven zoeken soms de meest tochtige plekken op.
En dan zwijg ik nog over volières waar het dwars door heen waait maar waar je die problemen zelden hebt.

WEG
Als het steeds dezelfde duiven zijn die geen vorm hebben maar wel dikke koppen moeten die weg.
Omdat het zwakkelingen zijn. Zwakkelingen waarop herpesvirus, chlamydia, ornithoses en/of andere infecties meer vat hebben dan op andere.
Met die infecties begint het, de vorm verdwijnt, het vechten doet de rest met als resultaat dikke koppen.

De eerste zorg bij dikke koppen moet niet zijn te zoeken naar het juiste medicijn, men moet trachten te VOORKOMEN!

Hèt middel daartoe is zorgen voor een goed onderkomen en selectie met natuurlijke weerstand als graadmeter.

OPLOSSING?
Overigens kan het natuurlijk niet zo zijn dat wanneer ALLE duiven 'geplaagd worden' door dikke koppen dat allemaal zwakkelingen zijn. In dat geval kunnen externe factoren een rol spelen.
In veel gevallen dus het hok.
Daar zou aan gesleuteld moeten worden.
Medicijnen, eendaagse kuurtjes met ornithosepoeders of ontsmettingsmiddelen vind ik lapmiddelen.
Op korte termijn kunnen die voor verbetering zorgen maar het blijven lapmiddelen.
Als je daar bij herhaling naar moet grijpen zit je op het verkeerde spoor.
Personlijk heb ik het idee dat vooral jonge duiven veel te veel te slikken krijgen om de kopjes zuiver te houden.
Mijn jonge duiven hebben nog nooit ornithose-poeders gehad.
En ik durf mijn uitslagen naast die van wie dan ook te leggen.
En omdat mijn duiven in hun geboortejaar geen anti-biotica kregen denk ik dat ze als oude minder vatbaar zijn.

ADVIES
Sportgenoten met problemen zou ik het volgende willen adviseren:
1. Verwijder vanaf nu stelselmatig duiven met een kwakkelende gezondheid. Zoek je heil vooral bij van nature gezonde duiven.
2. Mankeert het de duiven collectief aan gezondheid dan heb je een serieus probleem en met serieuze problemen moet je naar een serieus dierenarts.
Die kan je een serieuze kuur voorschrijven.
Al die potjes en flesjes met duistere inhoud of kuurtjes voor een dag kieper je best met een grote boog het raam uit.
3. Geef je duiven in het najaar en in de winter veel vrijheid of schaf horren aan om in de ramen te zetten. Bijna zeker zul je minder problemen kennen.
Wat veel medicijnen niet vermogen doet zuurstof!
Tot slot nog dit:

Als men ziet hoe sommigen fortuinen uitgeven aan duiven zonder tot opvallende prestaties te komen rijst de vraag of ze er niet beter aan zouden doen eerst te leren hoe duiven gezond te houden voor er geld aan uit te geven.