Ga direct naar de inhoud.

Reclame

Een van de dingen waar ik een gruwelijke hekel aan heb is geld over de balk gooien. Ik kan me slechts een keer herinneren dat ik me als docent heb laten gaan. Dat was toen tieners met muntstukken aan het gooien waren.
Misschien ben ik in die zaken ouder¬wets maar geloof het of niet ik buk me als ik een kwartje of een vijffrankstuk zie liggen. En van de ouders van die snot¬neuzen wist ik dat ze dat ook doen.
Als ik iets koop wil ik ook waar voor mijn geld.
Ik ga vertellen over dingen die ik aanschafte voor mijn duiven waarvan ik vind dat ze het geld waard waren.

VERWARMINGSPLATEN
Lang geleden schafte ik verwarmingsplaten aan.
De bedoeling was drogere hokken te hebben bij vochtig weer en daardoor meer vorm.
Ik had er alleen slechte erva¬rin¬gen mee en heb ze verwijderd. Enkele jaren terug echter heb ik ze weer onder het stof vandaan gehaald en nu wil ik die niet meer missen.
Ik gebruik die niet op de hokken van de vliegduiven maar op die van de kwekers en wel hartje winter.
Als ik dan jongen speen leg ik zo'n plaat op de hokken met daarop wat stro.
Je zou moeten zien hoe snel de jongen die gevonden hebben en? hoe wel ze er bij varen.
Want men weet hoe dat gaat met piepers die pas gespeend zijn. Die kruipen tegen elkaar en verspreiden enorm veel vocht.
Stro lijkt een oplossing maar is er geen.
Bij vochtig weer gaat dat schimmelen en dan zijn voor die jonge diertjes alle ingrediënten aanwezig om 'in elkaar te stuiken'. Toen andere liefhebbers mijn winterjongen na het spenen op die verwarmingselementen zagen liggen schaften sommigen zich er ook aan. Zonder uitzondering waren ze laaiend enthousiast.

VENTILATORS.

Liefhebbers verbazen zich er wel eens over dat ik mijn jonge duivenhokken zo vol durf zetten.
Op hokjes van amper '2 bij 2,5' komen tot 80 jon¬gen.
Ik doe dat omdat ik meen dat je veel jongen moet kweken maar van meer hokken niet wil weten.
Toch presteren de jongen elk jaar enorm wat er op wijst dat van overbevolking, ondanks ‘veel teveel duiven per kubieke meter' geen sprake kan zijn.
Maar ik heb wel iets verzwegen: Ik heb op de hokken venti¬lators. Vooral bij drukkend weer zet ik die aan. Vroeger kocht ik die voor ongeveer dertig gulden, 600 frank.
Ze voldeden prima maar probleem was dat ze zo gemakkelijk stuk gingen. Waarom merkte ik toen ik er een open deed. Onge¬loof¬lijk hoe vol stof die zat.
En als ventilatoren niet alleen zorgen voor meer toevoer van frisse lucht maar ook nog eens enorm veel stof afzuigen kunnen die niet anders dan goed zijn.
Later kocht ik andere, duurdere en betere van zo'n 70 gulden (1400 frank) en die hangen er nog.

KNIJPRINGEN
Knijpringen is ook iets waar je amper zonder kunt. Die dingen kosten bijna niets maar wat kun je er veel mee doen.
Vooral omdat je die in verschillende kleuren hebt zodat je duiven kunt 'merken'.
- Duiven van verschillende hokken.
- Duiven van verschillende rondes.
- Doffers en duivinnen.
- Duiven die wel of niet geënt zijn.
- Duiven die zich onderschei¬den, die ziek waren, verloren gingen enzovoorts.
Ook knijpringen zou ik niet meer willen mis¬sen.

STEMPEL
Verloren duiven is de laatste jaren een heikel thema omdat sommigen er wel erg veel verliezen.
Je moet je duiven eens stempelen als je dat nog niet deed.
Eigenlijk zou elk liefhebber daartoe verplicht moeten worden.
Het telefoonnummer lijkt me beter dan het adres.
Omdat een mens gemakkelijker naar de telefoon grijpt om een duif aan te melden dan naar de pen.
Gestempelde duiven die verloren gaan krijg je gemakkelijker en sneller terug.

DUIVENPROGRAMMA
Veel plezier heb je ook van een duivenpro¬gramma als je een computer hebt.
Vooral nu steeds meer mensen belang hechten aan een stam¬boom.
Ik ken nogal wat mensen die graag met zo'n duivenprogramma zouden werken maar, veelal omdat ze wat ouder zijn, worden ze geremd door de vrees er niet mee om te kunnen gaan.
Die vrees is ongewettigd.
Het is even wennen, maar iedereen kan met zo'n pro¬gramma overweg. En voor de kosten hoef je het opnieuw niet te laten.
Tenminste als je niet te ondoordacht te werk gaat. Sommigen bieden een programma aan voor rond de 500 gulden (10.000 frank) anderen een dat beter is voor ongeveer 100 gulden (amper 2.000 frank).

HET ALLERBESTE
Waarvoor je wel in de beurs moet is een systeem om duiven elektronisch te klokken.
Ik was daar aanvankelijk zoals velen enorm op tegen. Ik vrees¬de dat de verschillen tussen de kampioenen en de anderen nog groter zouden worden en dat nog meer mensen af zouden haken. Liefhebbers schreeuwden trouwens om het hardst dat ze er mee zouden stoppen als het er ooit kwam.
Het kwam er maar wie is er om gestopt?
Misschien zou het wel eens kunnen zijn dat mensen juist niet stoppen nu hun duiven bij aankomst elektronisch worden gere¬gistreerd. Een ervan is alvast niemand minder dan Klak!
Jos moet het wat kalmer aan doen en dat kan hij nu.
In België was de weerstand even groot als in Nederland.
Veel Belgen begrepen ook niet dat geld voor hun noorderburen minder een thema was.
Of zijn Hollanders dan toch niet zo gierig en krenterig?
Ooit klokken ook de meeste Belgen elektronisch. Omdat je de vooruitgang misschien wel tegen wil houden maar niet tegen kunt houden.

DUIFKE LACHT
Wat ik nù (in dit blad) ga schrijven is erg ongebruikelijk maar ik vind dat je als duivenlief¬hebber ook iets hebt aan 'Duifke Lacht'.
Als duivenkrant kun je het niet vergelijken met dit blad dat actueel en veelzijdig is en ook elke week in de bus valt maar in 'Duifke Lacht' staan soms artike¬len die iets toevoegen.
Dat het uitgegeven wordt door een commerciële firma doet daar niets aan af.

PET
Op advies van een medisch specialist heb ik me een pet aange¬schaft. Ik zie er niet uit met zo'n ding op mijn bol maar die specialist heeft me aan het denken gezet.
Duiven verspreiden enorm veel stof (zie die venti¬lators) en jij kunt daar wel ongevoelig voor zijn, je weet niet of dat ook zo is bij je huisgenoten.
Dat stof kruipt in je haar en elke keer dat je van het hok komt de haren wassen zie ik weinigen doen.
Als het tegen zit kan dat stof op langere termijn de gezond¬heid van je huisgenoten in gevaar brengen.
Mochten er vrouwen zijn die dit lezen dan zou ik zeggen:
'Schop die kat uit de zetel, vergeet even die stofzuiger en ga een pet kopen voor je man. En knoop hem in zijn oren dat hij het niet moet wagen zonder dat ding het duivenhok in te gaan of met pet het huis in.'

VITAMINES
Veel van wat ik wel of niet doe is een gevolg van empirie (proefondervindelijk te werk gaan en dan vergelijken).
Zo gaf ik in het verleden een afdeling weduwnaars tijdens het seizoen vitamines en een andere geen.
Ik merkte geen enkel verschil.
Vitamines zijn aan mijn duiven tijdens het seizoen dan ook niet (meer) besteed.
In de ruitijd en in de winter geef ik die wel, maar... zonder veel overtuiging. Omdat zelden een tekort aan vitamines werd aangetoond bij duiven.
Als ik die geef is dat over het voer.
Van bepaalde vitamines is bekend dat die in water, vooral bij warm weer, maar korte tijd goed blijven.
Dien je die toe over het voer dan ben je zeker dat de duiven die ook opnemen.
Misschien hebben ze die vitamines niet nodig maar zeker gooi ik mijn geld niet met het drinkwater weg.