Dwaze wereld (28 dec)

Er zijn weinig momenten die me zo droef stemmen als de jaarwisseling.

-Goede voornemens?

-Mensen die je het beste wensen?

-Politici die een betere wereld beloven?

Ik krijg er steeds meer moeite mee.

Vooral na ‘nine eleven’ zou het allemaal anders worden met een wereld zonder terrorisme. Inmiddels weten we beter en stelt zich de vraag of de wereld niet kreeg waar die om vroeg. Het werd niet beter en meer, maar minder!

MINDER
-Minder ijs op de noordpool, minder gletsjers ook.

-Minder regenwoud.

-Kieviten, grutto’s, wulpen, leeuweriken, patrijzen enzovoorts? Ik, een liefhebber vab vogels, zie ze nog amper. Maar wat wil je anders met weilanden die steeds meer op biljartlakens lijken.

-Minder vissen, minder tijgers, minder apen, minder olifanten en nog zo veel minder? Een mens word er niet vrolijk van.

-Ook honderdduizenden (!) mensen minder door oorlogsgeweld.

Wat er meer kwam waren vluchtelingen. Daar moet je goed voor zijn natuurlijk. Maar landgenoten die al jaren op een woning wachten terwijl er die nu ineens wel zijn voor die mensen die hier nooit belasting betaalden? Het is de wereld op zijn kop. ‘Nine eleven’ was niet het einde maar slechts het begin. De wereld is gek geworden.

GOEDE VOORNEMENS
Goede voornemens genoeg in deze tijd, maar het lijkt wel of het noodlot daarbij corrigerend optreedt. Zo was er die man die zijn vrouw met grote regelmaat een pak slaag gaf. Toen de klok 12 uur sloeg vloog hij overeind, omhelsde zijn vrouw innig en bezwoer haar zijn handen voortaan thuis te houden.

Zij was zo geroerd dat ze beloofde te stoppen met rattengif in zijn koffie te doen. Schreiend vielen ze elkaar in de armen. Amper een uur later liet zij een flesje bier uit handen glippen en ze had de eerste mep van het nieuwe jaar al weer te pakken. Amper een dag later zat hij al weer aan de koffie met rattengif.

VLUCHTELINGEN
20 % van de mensheid die 86 % van de aardse rijkdommen bezit? Zo veel mensen met niets, dus ook niets te verliezen? Dat kon niet goed blijven gaan. Op TV zag ik beurtelings beelden van uitgehongerde medemensen en een show waarop dames flaneerden die van kop tot teen behangen waren met goud en diamanten. Zo kan de Schepper het nooit bedoeld hebben. Vele duizenden kinderen die van de hongerdood gered kunnen worden met het weeksalaris van èèn voetballer? Anderhalf uur ballen (of zelfs op de bank zitten) en daarmee 300.000 euro op strijken? Het zou eerder vreemd zijn als die 86 procent dat BLEEF pikken en velen NIET naar hier kwamen op zoek naar een beter of alleen maar menswaardig leven. Wat een wereld

BESCHAAFD?
Trouwens voetballen? Mijn buurman gaat wekelijks kijken. ‘Ga een keer mee’ zei hij. ‘Waarom niet?’ zei ik want dat was lang geleden. Naar welke club zeg ik niet, anders ligt er straks weer een bom onder mijn bed, en waarom ik meeging weet ik niet. ‘Latent doodsverlangen?’ We waren namelijk veel te vroeg maar toen al omringd door dolgedraaide supporters. Hoewel politie te paard de ‘sport’(?)liefhebbers’ in bedwang trachtte te houden braken vechtpartijen uit die elk vredelievend plattelander als ik angst aan joegen. En het werd alleen maar erger. Er werd gevloekt en getierd, oerwoudgeluiden als een donkere speler de bal had. De meute was zo opgefokt dat je naar je moeder verlangde, zeker toen levensbedreigende aanstekers langs mijn oren suisden. ‘Gaat het er hier altijd zo aan toe?’ vroeg ik de buurman met bevende stem. ‘Was het maar waar’ zuchtte die zonder me aan te kijken om meteen te brullen ‘verrekte gore k*tscheids, krijg kanker man’. Wat een wereld.

OP TV DAN?
Voetbal is tof maar het zou me nog meer interesseren zonder keeper. Zo’n man hoort niet op een voetbalveld. Ik wil doelpunten zien en hij is daarin een storende factor. Ook voetbal op TV is vaak èèn grote foltering, thans zeker voor Nederlanders. Je ziet vooral overtredingen waarbij het bloed soms rijkelijk vloeit. De makers zien dat het liefst want ze worden herhaald en uitvergroot. Hoeveel mooie passes naar vrijstaande spelers zie je nog? Trouwens, spelers staan niet meer vrij, die moeten zich vrij worstelen of zich vrij trekken wat close in beeld wordt gebracht door camera’s op rails of een kraan.

En dan zo’n grensrechter, kaarsrecht, doodstil met een vlag langs de lijn. Een dommer beeld dan zo’n man in de houding met die gestrekte arm en dat strakke uitgestreken gezicht bestaat niet.

FRUSTREREND
Schrijnende verschillen zie je in de wereld, in het voetbal en helaas dreigt ook duivensport die kant uit te gaan. Is een prijskaartje van 120 miljoen voor een voetballer complete waanzin, dan mag die nog Ronaldo heten, 35.000 euro voor een jonge duif die alles nog moet bewijzen is al even idioot. Dan mag die nog van Verkerk komen. Over de duif van 310.000 euro van ‘de Leo’ wil ik het niet eens hebben. Neem ook die groten of vermeend groten die niet met kwaliteit maar met de massa trachten de meerderheid in een wurggreep te krijgen. Mij doet het weinig maar wat moet er omgaan in het hoofd van een beginner als die bij het inmanden aan moet schuiven achter iemand die net zijn aanhangwagen met 120 weduwnaars aan het uitladen is?

AKTUEEL
In België wordt momenteel over weinig anders gepraat dan doping, in Nederland over ‘port duiven’ en vlieg programma’s. Om verliezen te beperken wordt het aantal vluchten daar beperkt. Hoe naïef kan je zijn. Het is het probleem verleggen. Hoe minder je jongen speelt hoe meer je er later zal verliezen. Dat weten ze in Duitsland maar al te goed. Maar maak dat die ‘wijze mannen’ van de NPO maar eens wijs.

Door toedoen van groen uitgeslagen bobo’s wordt (beetje overdreven) nog enkel gelost als er geen wolkje aan de lucht is en vooral niet te warm. Een betere manier om er ‘salonduiven’ van te maken die niets meer kunnen hebben en nog massaler verloren zullen gaan bestaat niet. Is het voor Belgen allemaal ‘ver van mijn bed?’ Pas maar op! De groenen zijn dichterbij dan je denkt.

TOT SLOT
Ooit was de duif het renpaard van de kleine man. Als ik op een van mijn fietstochten die vele lege hokken zie en in reportages dan weer die duivenpaleizen vraag je je af waar ‘die kleine man’ gebleven is. Maar ik probeer, ondanks al wat ik mis zie gaan met de wereld en met mijn passies ‘voetbal en duiven’ positief te blijven. Moet je ook doen. Je hebt trouwens geen keus. In het grote Amerika zijn ze nog met amper 10.000 maar die hebben veel lol in duivensport. Laten we er een voorbeeld aan nemen. Want duiven is nog WEL tof, ondanks alles.

Allemaal een gezond en voorspoedig 2017 toegewenst. In plaats van kaarten.