Ga direct naar de inhoud.

Beeldvorming en andere ogen

Belgi' en Nederland zouden de bakermat van duivensport zijn. Maar die beeldvorming is verkeerd. Alleen Belgi' heeft daar aanspraak op. Daar is het, zo"n 125 jaar geleden, allemaal begonnen

Inmiddels zijn we ongeveer 125.000 liefhebbers armer, dus is het nog een bakermatJE zoals Filip Norman enigszins cynisch en tegelijk bedroefd opmerkte. Elkeen die van duivensport houdt zou dat met een droeve ondertoon zeggen. Toch is de "mondiale duiveninteresse" nog steeds op Belgi' gericht.

 

FOND

Wat buitenlanders en buitenstaanders daarbij niet begrijpen is hoe men de wil van de man in de straat, de gewone liefhebber zeg maar, zo kan negeren.

Waar je ook komt, wie je ook spreekt, overal hoor je gejammer over overvolle vliegprogramma"s wat betreft fond.

Twee of drie fondvluchten in een enkel weekend?

Buitenlanders snappen er niets van, Belgen weinig.

Want als je hier fond en halve fond speelt ren je van het ene lokaal naar het andere. Heb je geen leven. Is er in volle seizoen amper een avond vrij voor andere zaken zoals het gezin. Is dat genieten? Is dit nog een HOBBY?

Al vaak werd beloofd dat er gesaneerd zou worden maar het blijft bij loze beloften.

Nog presteert men het twee nationale vluchten op dezelfde dag te organiseren met amper 100 km verschil in afstand.

 

COMPAGNON

Vroeger was duivensport veel minder belastend dan nu. Mensen hadden weinig. Nu hebben ze veel en tegelijkertijd werd duivensport professioneler en intensiever.

"Vroeger" is voorbij, de samenleving veranderde, maar helaas: Duivensport veranderde niet mee. Daarom ga ik iets verklappen, iets onsympathieks zeggen:

Als ik een dochter had die met een fanatieke duivenliefhebber wilde trouwen zou ik zeggen "meisje, denk daar eens goed over na".

Zover is het dus gekomen. Ligt dat aan duiven en duivensport op zich?

Helemaal niet. Mensen houden nog evenveel van dieren als ooit.

Er ging gewoon te veel fout.

Zo heeft men verzuimd compagnonschappen aan te moedigen.

Met een partner is duiven veel genietbaarder. Vooral omdat werk verdeeld kan worden. Of die partner nu de vader is, de zoon, de vrouw, de buurman of een maat maakt niet uit. Hoe vaak hoor je niet "als ik er alleen voor stond was ik al lang gestopt?" En velen staan er alleen voor. En stopten daarom ook.

 

LIMIET

Wat buitenlanders en buitenstaanders ook niet begrijpen is dat hier geen inkorfbeperking is zoals in veel landen.

Als je zegt dat er liefhebbers zijn die met twee duifjes spelen en andere met 200 kijken ze je ongelovig aan.

Men kan die mensen niet verwijten dat ze met veel duiven spelen. Die doen niets verkeerd. Maar' Een organisatie die dat toe laat treft blaam!

Zelf heb ik weinig of geen moeite met die massa inkorvers. Wel met de vaak onverdiende publiciteit die ze krijgen van "reporters" die geen uitslagen kunnen lezen.

 

DOPING

Enige tijd terug haalde duivensport wereldwijd weer maar eens negatief het nieuws door een bericht van nota bene de KBDB zelf:

"Liefhebbers zouden hun duiven drogeren met coca'ne."

Achteraf zou men het verkeerd begrepen hebben. Het zou cafe'ne zijn.Hoe dom kan je zijn. De KBDB zou structureel een financieel probleem hebben. "Hoe kan dat nu?" vragen vooral Nederlanders zich weer af.

- In welk land vangt "de Bond" nog 3% van de verkopen?

- In welk land zijn de ringen zo duur?

- In welk land profiteert men van een nationale loterij?

- In welk land verdient de bond zo veel met het organiseren van wedstrijden?

Hoe besta je het om dan nog op zwart zaad te zitten?

Dopingzondaars wil men een boete opleggen van liefst 15.000 euro.

Dat zal toch niets met een krappe kas te maken hebben zeker?

Over een lijst met HONDERDEN verboden producten, waarvan zelfs iemand met universitaire opleiding niets snapt, wil ik het niet hebben.

 

TAWANEES

Neem ook die Taiwanees. Die was in volle seizoen twee weken over en zou het ene weekend duiven gaan letten van een nationale fondvlucht bij een bevriende Belg, het andere weekend bij een Noorderbuur.

Bij de Nederlander had hij zich geamuseerd, bij de Belg was hij geschrokken.

Toen daar de eerste duif viel snelde die in alle haast het hok in, ontdeed de duif van een gummi, schreef iets op een stuk papier dat vervolgens werd geklokt en toen rende hij naar binnen. De duif moest worden aangemeld.

Ondertussen vielen nog wat duiven maar dat was de arme man ontgaan. Hij kon niet weg van de telefoon, de lijn was constant bezet en hij vreesde te laat te zijn.

Waarom hebben ze die poespas waar mensen alleen maar chagrijn van hebben niet in Nederland?

Gummi"s zijn in Nederland al jaren uit de tijd hoorde de Taiwanees.

En elektronisch klokken dat als safe wordt beschouwd in het ene land en niet in het andere? Waarom Belgen er een handmatig bedienbare klok op na moeten houden als ze fond spelen en Nederlanders niet? Hij begreep er niets van

 

NOG MEER

Maar er was zoveel meer. In Nederland zag hij reeds op de dag van de vlucht van alle secties de tien eerste prijswinnaars vermeld op teletekst van een Nationale tv zender. Tot op de centimeter nauwkeurig.

In Belgi' krijgt men dat niet eens van de eerste tien prijswinnaars Nationaal voor elkaar. En waarom is Belgi' het ENIGE land ter wereld waar oude en jaarlingen apart vliegen? Zelfs had hij gehoord over aparte concoursen voor twee jarigen. Dat leidt toch alleen maar tot kleinere aantallen duiven, meer werk en meer kosten? "Misschien is dat zo omdat het altijd zo was?" zei ik.

"En dat is nu juist wat ik hier verkeerd zie gaan," zei hij.

 

AMERIKAAN

Dan was er die bejaarde Amerikaan die, na 50 jaar, terug naar de heimat kwam.

De man zei veel te missen. In zijn tijd hield Pol Jacqemyns (of hoe schrijf je dat) vrijdags zijn duivenpraatje op tv.

"Lang geleden" zei ik, "we zijn nu in 2015."

"Dus mensen kennen duivensport alleen nog door de lossingsberichten vijf minuten voor het uur op radio Brussel?" vroeg hij.

"Ook verdwenen" zei ik. "Jammer want daardoor wist half Belgi' wat woorden als Quievrain, Noyon, Dourdan enzovoorts betekenen.

Die informatie ging naar VTM, ook een Nationale zender."

"Gelukkig" zei hij. "Dan weten mensen toch over ons bestaan".

"Ik was nog niet uitgepraat" zei ik. "Ook dat is voorbij. Voortaan komen de lossingsberichten op "vier".

Wat is "Vier?" vroeg hij.

"Daarvoor moet je bij de KBDB zijn" zei ik.

Ik heb het aan vele mensen gevraagd maar niemand die een antwoord had.